(ΠΑΡΝΩΝΑΣ- ΒΑΜΒΑΚΟΥ- ΚΑΣΤΑΝΙΤΣΑ-ΚΟΡΥΦΗ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΟΥΡΛΑΣ)
Στις 27 και 28 του Οκτώβρη, η ομάδα της Νεολαίας του Φ.Ο.Ν.Ι., αποφάσισε να κατακτήσει τη βουνοκορφή της Μεγάλης Τούρλας στον Πάρνωνα (Λακωνία) ύψους 1936 μ. σε συνδυασμό με τουριστική ξενάγηση σε χωριά του , και προσκύνημα στη Μονή Μαλεβής.
Ξεκινήσαμε λοιπόν , πρωί με την αυγούλα………..( πια αυγούλα , καλέ!!!!!) κατά τις 8πμ γιατί βλέπετε τα παιδιά ξενυχτάνε και λιγάκι…….για μεγάλες κατακτήσεις !!!!
Πρώτη μας στάση η Μονή της Παναγίας της Μαλεβής. Μοναστήρι κτισμένο στις πλαγιές του Πάρνωνα, κοντά στην κορυφή Μαλεβού , από όπου και πήρε την ονομασία, όπου υπάρχει θαυματουργή εικόνα , ζωγραφισμένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά . Από το 1964 λέγετε ότι αναβλύζει Άγιο Μύρο.
Αφού λοιπόν προσκυνήσαμε , συνεχίσαμε την ανάβαση στο βουνό ( προς το παρόν με …..πούλμαν). Το βουνό του Πάρνωνα έχει πλούσια βλάστηση και πολυσύνθετη χλωρίδα. Καλύπτεται από πολλά δάση μαύρης πεύκης, δρυς, πλατάνια, χαρουπιές και το μοναδικό καστανοδάσος στην περιοχή της Καστάνιτσας όπου βρεθήκαμε στη γιορτή του κάστανου. Η Καστάνιτσα θεωρείται ένας από τους ομορφότερους παραδοσιακούς οικισμούς της Πελοποννήσου. Παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια, ξύλινα μπαλκόνια σκεπασμένα με τσίγκο για το χιόνι, στέγες από πλάκες σχιστόλιθου από τα γύρω βουνά, έντονα χρώματα στα παράθυρα και λουλουδιασμένες αυλές, αρκετά πυργόσπιτα που σε συνδιασμό με τους ασβεστωμένους πλακόστρωτους δρόμους δίνουν μια ειδυλλιακή , πρόσχαρη και ταυτόχρονα αιγαιοπελαγίτικη όψη στο χωριό.
Ο Μορφωτικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος των Καστανιτσιωτών κάθε χρόνο διοργανώνει τη γιορτή του κάστανου. ΄Ετσι και εφέτος για 29η χρονιά με τη συμμετοχή τεσσάρων CHEF, οι οποίοι μαγείρεψαν πράγματι καταπληκτικές συνταγές με βάση το κάστανο και την συμμετοχή παραδοσιακού χορευτικού συγκροτήματος και τραγουδιστών μας χόρτασαν και μας διασκέδασαν.
Αργά το απόγευμα φτάσαμε στη Βαρβίτσα (όπου βρισκόταν το ξενοδοχείο μας ) ένα παραδοσιακό χωριό χτισμένο στους πρόποδες του Πάρνωνα πλημμυρισμένο από καστανιές και καρυδιές. Το δάσος τόσο κοντά στα παραδοσιακά σπίτια, οι εναλλαγές των χρωμάτων , η γραφική πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο , μας καλούσαν να ανακαλύψουμε κρυφές ομορφιές και να κάνουμε την διαμονή μας αξέχαστη. Γλεντάκι το βράδυ μέχρι αργά παρ΄ όλο ότι την άλλη μέρα μας περίμεναν 10 χιλ. πεζοπορία.
Το πρωί χωριστήκαμε σε δύο ομάδες .Η μία η ονομαζόμενη των «ΓΕΝΝΑΙΩΝ» ξεκίνησε αρκετά νωρίς για την κατάκτηση του Πάρνωνα του πανέμορφου αυτού βουνού με τις πολλές κορυφές, με υψηλότερη αυτή της Μεγάλης Τούρλας, που φτάνει σε υψόμετρο 1936 μ.
Ακολουθώντας λοιπόν τα χνάρια του μυθικού ΠΑΝΑ του τραγοπόδαρου Αρκαδικού Θεού, γιού του Ερμή και της νύμφης Δρυόπης, του προστάτη των αρκαδικών βουνών και των βοσκών, αρχίσαμε την πορεία μας από την ΒΑΜΒΑΚΟΥ (Το πλησιέστερο χωριό στα εκτεταμένα δάση ελάτης και πεύκης του Πάρνωνα καθώς είναι το ορμητήριο για τις ορειβατικές αναβάσεις) με στόχο να πατήσουμε την κορυφή.
Ξεκινήσαμε λοιπόν από το καταφύγιο του ΕΟΣ Σπάρτης. Η διαδρομή που ακολουθήσαμε κινείται πάνω σε μονοπάτι , δασικό δρόμο και δύσκολη κορυφογραμμή, και ακολουθώντας μία πορεία μέσα από δασικούς δρόμους φτάσαμε στο οροπέριο (1800 μ.) λίγα μέτρα πιο κάτω από την κορυφή της Μεγάλης Τούρλας.
Ότι και να πει κανείς για το οροπέδιο θα είναι λίγο για να αποδώσει την απέριττη ομορφιά. Σαν να βρίσκεσαι μέσα σε πίνακα ζωγραφισμένο από ταλαντούχο χέρι. Προσπαθείς να χορτάσεις το μάτι σου με σκηνές από το τοπίο. Η μαγεία του σε συναρπάζει και προσπαθείς να εγκλωβίσεις όλη αυτή την ομορφιά σε φωτογραφίες που δεν μπορείς να σταματήσεις να τραβάς.
Συνεχίσαμε λοιπόν για την Μεγάλη Τούρλα. Δύσκολη ανάβαση , επίπονη, αλλά….τα καταφέραμε να σηκώσουμε τη Σημαία του Φ.Ο.Ν.Ι.
Ας…..πάμε όμως και στην άλλη ομάδα των ονομαζόμενων «ΩΡΑΙΩΝ». Αυτοί λοιπόν οι καμμιά δεκαριά, καθ΄ ότι ολίγον φοβητσιάρηδες στην καταπόνηση των ….κάτω άκρων τους παραμείνανε στις Καρυές, περπατήσανε τα χιλιομετράκια τους ( γύρω στα 5 ) σε ευθύ δρόμο και κατόπιν ανεβήκανε ( με το πούλμαν) μέχρι το καταφύγιο όπου και περιμένανε τους « ΓΕΝΝΑΙΟΥΣ» να επιστρέψουν. Αφού τους χειροκροτήσανε για την επιτυχία τους , όλοι μαζί πήγαμε στο χωριό ΤΖΙΝΤΖΙΝΑ για φαγητό και κρασοκατάνυξη.
Χορτασμένοι πλέον από φύση και φαγητό ξεκινήσαμε την επιστροφή για την ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ , χαρούμενοι με γεμάτες τις μπαταρίες για να συνεχίσουμε την ζωή μας στην πόλη μας, γεμάτη αναμονή για επόμενες ……..υψηλές κατακτήσεις!!!!!!!!!!!!!!!
Με φιλικούς χαιρετισμούς
ΙΩΑΝΝΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ
Μέλος του Φ.Ο.Ν.Ι.
