Ορεινή Αρκαδία – Δημητσάνα
Νοέμβρης μήνας και ορεινά, σημαίνει, βροχούλα, ψύχρα, αρχή χειμώνα δηλαδή.
Όμως η διήμερη εκδρομή μας είχε ποικιλία καιρού. Κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας, συναντήσαμε ήλιο και χαρήκαμε ότι θα έχουμε μια ηλιόλουστη ημέρα. Τι χαρά! Τι χαρά!
Φθάνοντας όμως στο ιστορικό Μοναστήρι του Μ. Σπηλαίου ο αέρας του Χελμού ερχόταν ψυχρός. Πρώτη αλλαγή του καιρού. Μετά την επίσκεψη, προσκύνημα στη Μονή και αφού βγάλαμε τις αναμνηστικές φωτογραφίες μας, κατηφορίσαμε στα ιστορικά Καλάβρυτα.
Άλλοι έκαναν βόλτα στην πόλη, άλλοι ένα καφεδάκι, και ορισμένοι περιπατητές, ανηφόρησαν για το ιστορικό μνημείο των εκτελεσθέντων. Η ώρα πέρασε, και μαζευτήκαμε προς αναχώρηση με προορισμό το γραφικό Πλανητέρο. Σε ένα μοναδικό τοπίο, γεμάτο καρυδιές και πλατάνια, και με τα ορμητικά νερά του Αροάνιου ποταμού να κυλούν, απολαύσαμε το γεύμα μας στη ζεστή ατμόσφαιρα της ταβέρνας «Ο ΠΛΑΝΗΤΕΡΟΣ».
Ο καιρός αγρίεψε, η βροχή όλο και δυνάμωνε και όταν φθάσαμε πια απόγευμα στη Δημητσάνα, όλοι αναζητήσαμε τη ζεστασιά του τζακιού, στο όμορφο πετρόκτιστο ξενοδοχειακό συγκρότημα «ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ VILLAGE», με θέα το φαράγγι του Λούσιου. Το βράδυ ορισμένοι επισκέφθηκαν το χωριό για μια βόλτα και ξεφάντωμα, ενώ άλλοι απόλαυσαν τη ζεστή θαλπωρή του τζακιού και τα απλά νόστιμα σπιτικά φαγητά του ξενοδοχείου, κουβεντιάζοντας και γελώντας μεταξύ τους.
Τη νύχτα η βροχή δυνάμωσε, αλλά ευτυχώς το πρωί της επόμενης ημέρας ήταν με κρύο, όχι όμως με βροχή. Έτσι μπορέσαμε να ξεναγηθούμε στο «Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης», μια επίσκεψη αληθινή εμπειρία.
Στο μουσείο προβάλλεται η σημασία της υδροκίνησης στην παραδοσιακή κοινωνία. Η νεροτριβή, όπου έπλεναν τα υφαντά, ο αλευρόμυλος με την κατοικία του μυλωνά, το βυρσοδεψείο, όπου παρουσιάζονται τα στάδια επεξεργασίας των δερμάτων, το ρακοκάζανο για την παραγωγή τσίπουρου και τέλος ο μπαρουτόμυλος που παρήγαγε και τροφοδοτούσε με μπαρούτι την επανάσταση του 1821.
Στη γραφική Στεμνίτσα, χτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγιές του Μαινάλου, κάναμε τη βόλτα μας και προμηθευτήκαμε τα παραδοσιακά προϊόντα της.
Και τέλος σταματήσαμε στην επιβλητική πέτρινη πολιτεία της Καρύταινας, με τα πετρόχτιστα αρχοντικά και τα λιθόστρωτα καλντερίμια, για το γεύμα μας. Οι πιο τολμηροί ανέβηκαν στο μεσαιωνικό κάστρο και πρόφθασαν να κατέβουν πριν αρχίσει η βροχή, που δεν μας επέτρεψε να περπατήσουμε στα σοκάκια του χωριού.
Το κέφι όμως δεν έλειψε. Όλοι ευχαριστημένοι επιστρέψαμε στη Ν. Ιωνία, με την ευχή ότι στην επόμενη εκδρομή μας, ο καιρός θα είναι ευνοϊκότερος για περπάτημα προς απόλαυση της ελληνικής φύσης.
Παναγιώτου Αγγελική
Μέλος του Φ.Ο.Ν.Ι.