Πάσχα στη Σίφνο

Ο συνδυασμός των άγριων βράχων, του μπλε της θάλασσας, των κάτασπρων σπιτιών με τις παραδοσιακές πήλινες καμινάδες, των ξερολιθιών, των μπλε θόλων των εκκλησιών, των διάσπαρτων μοναστηριών, των ατελείωτων μονοπατιών, των πανέμορφων παραλιών.

Το σημείο των δυτικών Κυκλάδων που η γοητεία του Αιγαίου συναντά την παράδοση, το νησί που έχει κρατήσει την αυθεντικότητά του αναλλοίωτη μέσα στο χρόνο.

Το φιλόξενο μέρος που θα αισθανθεί κανείς  την αναβίωση της παράδοσης, ο τόπος με τη μοναδικότητα στο τοπίο, η μέθη των αισθήσεων, την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική  δεν είναι άλλο παρά το νησί της Σίφνου.

Έτσι ο Φυσιολατρικός  Όμιλος Ν. Ιωνίας για όλους αυτούς τους λόγους και τα ερεθίσματα διάλεξε να κάνει Πάσχα στη Σίφνο.

Μεγάλη Πέμπτη, 13 Απριλίου 2017, μια ομάδα από 34 μέλη του Ομίλου, ξεκινήσαμε για να κάνουμε Πάσχα σε αυτό  το νησί των δυτικών Κυκλάδων. Το ταχύπλοο μας περίμενε, επιβιβαστήκαμε και σε 3 ώρες φτάσαμε στις Καμάρες, το γραφικό λιμάνι του νησιού. Το λεωφορείο μας περίμενε για να μας πάει στον Αρτεμώνα όπου ήταν και το ξενοδοχείο μας. Ένα μικρό, ήσυχο, καθαρό ξενοδοχείο, σχεδόν μόνο για μας.

Το βράδυ στην ταβέρνα μας περίμενε το νηστίσιμο δείπνο μας με παραδοσιακά φαγητά της Σίφνου ρεβυθάδα, καπαροσαλάτα, σουπιά κρασάτη, χταπόδι, καλαμαράκια, σιμιγδαλένιο χαλβά και πολλά άλλα.

Μεγάλη Παρασκευή, 14 Απριλίου 2017, μετά το πρωινό,  αρχίσαμε την ξενάγηση του νησιού με την ξεναγό μας, την Ροδόπη.

Προτού  πάρουμε το λεωφορείο κάναμε μια περιπατητική ξενάγηση στο Αρτεμώνα.  Το χωριό αυτό συνδυάζει την κλασσική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική παράλληλα με μεγάλα νεοκλασικά σπίτια. Επισκεφτήκαμε τις βυζαντινές εκκλησίες, την Παναγία της Άμμου και την Παναγία της Κόχης καθώς και το τοπικό παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο του Θεοδώρου.

Ο προορισμός μας με το λεωφορείο ήταν η Παναγία του Βουνού, μοναστήρι του 16^ου αιώνα από το οποίο απολαύσαμε την υπέροχη θέα της γύρω περιοχής. Μετά κατευθυνθήκαμε προς τον ιερό βράχο της Χρυσοπηγής με το ομώνυμο μοναστήρι. Εκεί επισκεφθήκαμε την Παναγία της Χρυσοπηγής, την επίσημη προστάτιδα του νησιού και σήμα κατατεθέν της Σίφνου. Είναι βυζαντινό μοναστήρι του 17^ου αιώνα κτισμένο πάνω σε βραχώδες στενόμακρο ακρωτήρι αποκομμένο από τη στεριά ως εκ θαύματος όπως λέει η λαϊκή παράδοση.

Από εκεί μία ομάδα πεζοπόρων, ξεκίνησε από τη Χρυσοπηγή για το Φάρο, μία απόσταση μισής ώρας. Οι υπόλοιποι με το λεωφορείο πήγαμε να τους παραλάβουμε. Εν συνεχεία αναχωρούμε για την Απολλωνία την πρωτεύουσα του νησιού. Φτάνοντας στο υψηλότερο σημείο του οικισμού της Απολλωνίας, μπροστά στο Λύκειο της Σίφνου , αρχίζαμε να κατηφορίζουμε και να περιηγούμαστε στα όμορφα στενά κυκλαδίτικα σοκάκια,  τις όμορφες βυζαντινές εκκλησίες, τα γραφικά μαγαζάκια και καφενεία.

Τελειώνοντας την περιήγηση της Απολλωνίας κατευθυνόμαστε προς τις Καμάρες, το λιμάνι του νησιού. Ταβέρνες, καφετέριες, μαγαζιά με σουβενίρ και γλυκά αραδιασμένα στην παραλία. Σκορπιστήκαμε στις ταβέρνες για να πιούμε τα ουζάκια μας με την συνοδεία εκλεκτών μεζέδων.

Το απόγευμα, επιστροφή στο ξενοδοχείο μας και μετά από λίγη ξεκούραση πήγαμε σε ένα από τα καλύτερα εστιατόρια της περιοχής για το δείπνο μας. Εύγεστα φαγητά και πολύ μεγάλη περιποίηση .

Κατόπιν με τη συνοδεία της ξεναγού μας πήγαμε στο σημείο συνάντησης των επιταφίων του Αρτεμώνα. Εκεί ήταν όλοι, της Παναγίας της Κόχης, των Ταξιαρχών του Αγίου Λουκά, του Αγίου Ιωάννη του Πάνω Πεταλιού. Μετά την κοινή δέηση οι επιτάφιοι χώρισαν και εμείς ακολουθήσαμε το δικό μας επιτάφιο, των Ταξιάρων και με τα πόδια γυρίσαμε 3 χωριά, 5-6 χιλιόμετρα, αλλά προχωρούσαμε ευχάριστα. Στους δρόμους, όπου ήταν σκοτεινά είχαν ανάψει φωτιές και οι κάτοικοι μας ράντιζαν με κολόνια και ανταλλάσαμε ευχές. Πρωτόγνωρη εμπειρία από τους περισσότερους από εμάς.

Μεγάλο Σάββατο, η σημερινή μέρα έχει πολλές ομορφιές να μας δείξει.

Πρώτος μας σταθμός το Κάστρο, πρωτεύουσα της Σίφνου μέχρι το 1826, μία από τις γραφικότερες περιοχές του νησιού. Επισκεφτήκαμε το Αρχαιολογικό Μουσείο, περπατήσαμε στα πλακόστρωτα καλντερίμια και απολαύσαμε την εξαιρετική θέα προς το πέλαγος και τα γύρω νησιά. Το 1962 κηρύχθηκε από την πολιτεία προστατευόμενος  οικισμός. Σήμερα προσφέρεται ως ανοικτό μουσείο με διάσπαρτες αρχαιότητες, πολλές ενσωματωμένες σε μεσαιωνικά και νεώτερα κτίσματα και είκοσι εκκλησίες των μεταβυζαντινών χρόνων.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο στεγάζεται σε παραδοσιακό οίκημα του κεντρικού δρόμου του Κάστρου και εκτίθενται αντικείμενα των ιστορικών χρόνων, όπως αγγεία, νομίσματα, γλυπτά (επιτύμβιες στήλες και κεφαλές αγαλμάτων), τεφροδόχοι, κάλπες και το μοναδικό εύρημα της προϊστορικής εποχής ένας χαρακτηριστικός κρατηρίσκος (καντήλα). Επίσης εκτίθεται μία μαρμάρινη σαρκοφάγος έξω από το μουσείο και 3 – 4 είναι διάσπαρτες στα στενά δρομάκια του Κάστρου.

Μετά το Κάστρο κατευθυνθήκαμε προς τον αρχαιολογικό χώρο του  Αγίου Ανδρέα, την Μυκηναϊκή Ακρόπολη και το μικρό του μουσείο με ευρήματα από το 1.300 π.Χ., και ένας από τους σημαντικότερους  αρχαιολογικούς  χώρους της Σίφνου. Η Ακρόπολη του Αγίου Ανδρέα βραβεύτηκε από τη Europa Nostra ως ένα από τα 16 καλύτερα διατηρημένα και καλαίσθητα μνημεία του 2012, στο πλαίσιο βραβεύσεων της Ευρωπαϊκής Κληρονομιάς.

Από εκεί κατευθυνθήκαμε προς το Βαθύ παραθαλάσσιος οικισμός με τις ομορφότερες και μεγαλύτερες παραλίες του νησιού και μερικά από τα πιο παλιά παραδοσιακά αγγειοπλαστεία  (τσικαλάδικα). Εκεί όσοι ήθελαν κάνανε μπάνιο και οι υπόλοιποι το ρίξαμε στους μεζέδες και στο τσίπουρο.

Νωρίς το απόγευμα γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας για να ξεκουραστούμε και να πάμε το βράδυ στην ακολουθία της Ανάστασης. Έτσι και έγινε, άλλοι κάνανε Ανάσταση στο Άγιο Ταξιάρχη που ήταν δίπλα στο ξενοδοχείο μας και άλλοι στην Παναγία της Κόχης. Και στις δύο εκκλησίες τα βαρελότα δεν αφήνανε να ακούσεις τη λειτουργία. Μόνο το Δεύτε Λάβετε Φως και το Χριστό Ανέστη μπορέσαμε να ακούσουμε καθαρά και μετά φυσικά φιλιά και χειραψίες.

Μετά όλοι μαζί  πήγαμε στην ταβέρνα για το Αναστάσιμο Τραπέζι με την παραδοσιακή μαγειρίτσα, το μαστέλο ένα παραδοσιακό Σιφνέικο πιάτο και φυσικά άφθονο κρασί. Τσουγκρίσαμε τα κόκκινα αυγά, ανταλλάξαμε ευχές και χορέψαμε ώσπου τις πρωινές ώρες πήγαμε για ύπνο.

Κυριακή του Πάσχα. Πρωινό ξύπνημα και η αναχώρησή μας από το ξενοδοχείο ήταν στις 12 μεσημέρι με πρώτο προορισμό το Μοναστήρι της Βρύσης, εκκλησία αφιερωμένη στη Θεοτόκο με το ξυλόγλυπτο τέμπλο της του 1750. Εκεί παρακολουθήσαμε την λειτουργία της Αγάπης με τη συμμετοχή του Ιερού κλήρου της Σίφνου. Το Ευαγγέλιο της ημέρας διαβάστηκε από 7 διαφορετικούς ιερείς σε 7 διαφορετικές  γλώσσες. Έγινε περιφορά της εικόνας και στο τέλος προσφέρθηκαν αυγά κόκκινα και κεράσματα.

Ο επόμενος προορισμός μας ήταν μια παραθαλάσσια ταβέρνα στη Χρυσοπηγή για το Πασχαλινό γιορτινό τραπέζι. Ψητό αρνί, κοκορέτσι, κοντοσούβλι και φυσικά μπόλικο κρασί.

Το απόγευμα στην Απολλωνία υπήρχαν δρώμενα, με παραδοσιακούς χορούς, Σιφνέικα έθιμα «τσούνια» και  «κουνίτρια» και φυσικά προσφορά εδεσμάτων και τσίπουρου.

Δευτέρα του Πάσχα, έφτασε η ώρα της αναχώρησης μας, γιατί  άραγε νιώθουμε κάθε φορά που φεύγουμε τα ίδια συναισθήματα; Εγκαταλείπουμε τη Σίφνο με την μεγάλη πολιτιστική και πνευματική κληρονομιά που ανέδειξε ποιητές, παιδαγωγούς, δημοσιογράφους και τον δάσκαλο της μαγειρικής Νίκο Τσελεμεντέ.

Κάναμε τις τελευταίες μας βόλτες και ψώνια στον Αρτεμώνα και στις 1 μ.μ. αναχωρήσαμε για τις Καμάρες το λιμάνι της Σίφνου. Ελεύθερος χρόνος στο λιμάνι και στις 5.30 μ.μ. το πλοίο ήρθε να μας πάρει και να πάει τον καθένα μας στο δικό του λιμάνι, στο σπίτι του.

Εμείς φεύγοντας από το νησί, ένα είναι σίγουρο ότι η Σίφνος μας μάγεψε και σαν μια σύγχρονη σειρήνα θα μας καλεί ξανά και ξανά πάντα κοντά της.

Καίτη Ευκλείδου