ΠΑΣΧΑ, πού αλλού…………, στην ΠΑΤΜΟ

Ο Φυσιολατρικός φέτος αποφάσισε να περάσει με όσα μέλη του επιθυμούσαν, το Πάσχα στο νησί της Αποκάλυψης, στην Ιερουσαλήμ του Αιγαίου, στον ιδανικότερο προορισμό για τις γιορτές του Πάσχα, στο νησί με την μεγαλύτερη και ιδιαίτερη παράδοση, πού αλλού…….., στην ΠΑΤΜΟ.

Μεγάλη Τετάρτη

Στις 27 Απριλίου στις 7 μ.μ. ξεκίνησε το πλοίο για το πολυπόθητο ταξίδι μας. Όλα τα πρόσωπα χαμογελαστά περιμέναμε με ανυπομονησία την ώρα της άφιξής μας στο νησί.

Φτάσαμε μετά από 7 ώρες στο λιμάνι της Πάτμου, την Σκάλα. Το ξενοδοχείο μας απείχε 150 μέτρα από την αποβάθρα.

Μια αψίδα από λουλούδια στην είσοδο του ξενοδοχείου που προϊδεάζει τον επισκέπτη για την αρχοντιά και την ευγενική αύρα που αποπνέει ο χώρος. Η εικόνα της φωτισμένης πισίνας και του μπαρ περιγράφει με ακρίβεια τη γαλήνια ατμόσφαιρα. Σύγχρονες ανέσεις, πλούσιος εξοπλισμός και ανθρώπινη ζεστασιά είναι κάποια από τα θέλγητρά του. Πήραμε τα κλειδιά μας και ολοταχώς για ύπνο γιατί το πρωί μας περιμένει η “περιπέτεια” για το Ορθόδοξο προσκύνημα με τη διατήρηση των θρησκευτικών παραδόσεων και τελετών.

Μεγάλη Πέμπτη

Εγερτήριο, πρωινό και αναχωρούμε για την πλατεία της  Χώρας όπου θα παρακολουθήσουμε την Τελετή του Νιπτήρος.

Είναι ένα γεγονός που γίνεται μόνο στην Πάτμο και στα Ιεροσόλυμα.  Η αναπαράσταση αυτή, μια εικονική σκηνή, είναι μια τελετή, που κλείνει μέσα της πολλή μεγαλοπρέπεια, θρησκευτικότητα και μαζί γραφικότητα.

Μετά την τελετή περπατήσαμε στον Μεσαιωνικό οικισμό της Χώρας, επισκεφθήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο, το παλαιότερο κτίσμα της Χώρας, μετά από την Μονή, το Αρχοντικό Σημαντήρη. Κτισμένο το 1625 από Σμυρνιούς τεχνίτες και είναι χαρακτηριστικό πατινιώτικο διώροφο αρχοντικό, που λειτουργεί σήμερα ως λαογραφικό μουσείο. Σπίτι-μουσείο, και η ξενάγηση γίνεται από την όγδοης γενιάς ιδιοκτήτριά του, κυρία Μορφούσα Σημαντήρη, η οποία ζωντανεύει τα αντικείμενα με ιστορίες από το παρελθόν και ανέκδοτα ως προς την απόκτηση και χρήση τους.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας, στη Σκάλα, ξεκούραση και το βράδυ στην εκκλησία όπου παρακολουθήσαμε τα 12 Ευαγγέλια.

Μεγάλη Παρασκευή

Μετά από το πρωινό, παίρνουμε το λεωφορείο  με πρώτο σταθμό μας την Ιερά Μονή Ευαγγελισμού, το μεγαλύτερο γυναικείο Μοναστήρι του νησιού, βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού και έχει εκπληκτική θέα προς τον κόλπο των Κήπων, αφού είναι χτισμένη στην άκρη του βράχου.

Σήμερα η κύρια δραστηριότητα της Μονής είναι η κεντητική με την περιβόητη Πατινιώτικη βελονιά, η οποία λέγεται πως διατηρείται από την εποχή του Βυζαντίου. Άλλες ασχολίες είναι η κηπουρική και η μελισσοκομία, ενώ η Μονή αναπτύσσει μεγάλη φιλανθρωπική δραστηριότητα.

Θαμπωμένοι από το κάλλος και την ιερότητα της Μονής Ευαγγελισμού, προχωρούμε προς την Ιστορική Μονή, το Καστρομονάστηρο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, με το μουσειακό σκευοφυλάκιο, τις Βυζαντινές εικόνες  και τα ιερά κειμήλια.

Πηγαίνουμε πρώτα στο Ιερό Σπήλαιο όπου ο Ευαγγελιστής Ιωάννης  με βοηθό τον μαθητή του Πρόχορο συνέγραψε την Αποκάλυψη. Λέγεται ότι εκεί ακούστηκε η φωνή του Θεού που του είπε «Ότι βλέπεις, ότι ακούς και ότι αισθάνεσαι να το καταγράφεις».

Στο Παρεκκλήσι της Αγίας Άννας παρακολουθήσαμε την Τελετή και τη Λειτουργία της Αποκαθήλωσης. Ήταν μια εμπειρία που την αισθανθήκαμε πρώτη φορά. Ατμόσφαιρα άκρως κατανυκτική, η πίστη εδώ ξαναβρίσκει το νοήμα της στα λόγια του Ιωάννη.

Το Καστρομονάστηρο, η Ιερά Μονή του Ιωάννη του Προδρόμου στέκεται σαν κορώνα στην κορυφή του λόγου στο ψηλότερο σημείο της Χώρας και θυμίζει βυζαντινό κάστρο. Υπάρχουν παρεκκλήσια, κελιά, αποθήκες, το Σκευοφυλάκιο, η βιβλιοθήκη, το μουσείο, που απαρτίζουν ένα Μοναστηριακό συγκρότημα απαράμιλλου κάλλους. Υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο με πατριαρχικό Έξαρχο τον ηγούμενο να έχει ειδικά προνόμια.

Επιστρέφουμε για μεσημέρι στη Σκάλα, ξεκουραζόμαστε στο ξενοδοχείο μας και νωρίς το απόγευμα σκορπιζόμαστε, άλλοι στις διάφορες εκκλησίες για την παρακολούθησης της λειτουργίας και άλλοι στην πλατεία να πάρουν θέσεις για την παρακολούθηση  της χαρακτηριστικής συνάντησης και των τριών  Επιταφίων.

Μεγάλο Σάββατο:

Πού θα πάμε; Πού αλλού στους Λειψούς.

Η θάλασσα λάδι και εμείς στο καραβάκι για τους Λειψούς. Μαζί μας και ο ξεναγός μας, λέγοντας μας διάφορα κατατοπιστικά για το νησί.

Όμορφο και αυθεντικό μικρό νησί με λευκά ασβεστωμένα σπίτια και διάσπαρτα εκκλησάκια. Προσκύνημα στην Παναγία του Χάρου με την μοναδική εικόνα στην Ελλάδα όπου η Παναγία δεν κρατά το Θείο βρέφος, αλλά τον Εσταυρωμένο Χριστό. Δίπλα από την εκκλησία υπήρχε ένα μικρό Εκκλησιαστικό και Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο και επισκεφθήκαμε.

Από εκεί χωριστήκαμε, άλλοι έκαναν μπάνιο στις ωραιότατες παραλίες του νησιού και άλλοι περπάτησαν τα όμορφα σοκάκια του. Γευτήκαμε από κάποιο φούρνο τις τυρόπιττες και τα τοπικά γλυκά και φάγαμε τις ωραίες ψαροποικιλίες.

Ακριβείς στο ραντεβού μας, στις 14.00 παίρνουμε το καραβάκι της επιστροφής.

Ξεκούραση στο ξενοδοχείο μας και το βράδυ στην εκκλησία παρακολουθήσαμε την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία και ακούσαμε το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ. Καμπάνες κτυπούσαν δυνατά και χαρμόσυνα και τα βεγγαλικά έδιναν και έπαιρναν, με τα φανταστικά σχέδια τους να φωτίζουν ψηλά τον ουρανό.

Μόλις ακούστηκε το Δεύτε Λάβετε Φως όλοι τρέξαμε με τις λαμπάδες μας να πάρουμε το φως από το χέρι του παπά και μετά το Χριστός Ανέστη ακολούθησε το Φιλί της Αγάπης και ευχές.

Αργότερα πήγαμε σε ταβέρνα της περιοχής για το Αναστάσιμο τραπέζι, με μαγειρίτσα, κόκκινα αυγά και διάφορα άλλα εδέσματα. Τσουγκρίσαμε τα αυγά μας, ευχηθήκαμε μεταξύ μας χρόνια πολλά και σιγά – σιγά αποσυρθήκαμε γιατί η αυριανή μέρα είχε πολλές εκπλήξεις και μας ήθελε ξεκούραστους.

Κυριακή του Πάσχα

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Πρωινό με πλούσιο  μπουφέ και περίπατος στην εορταστική ατμόσφαιρα της παραλίας της Σκάλας, μέχρι τις 12 το μεσημέρι όπου πήγαμε στην ταβέρνα για το Πασχαλιάτικο τραπέζι.

Εορταστικά στολισμένα τα τραπέζια με όλων των ειδών τα καλούδια. Πρώτα ήπιαμε τα ούζα και τα τσίπουρά μας και μετά αρχίσαμε το φαγητό. Έξω ψήνονταν τα αρνιά στις σούβλες, το κοντοσούβλι και το κοκορέτσι. Η όρεξη μας πολύ καλή και το πατινιώτικο  κρασί μας έφερε σε μεγάλο κέφι. Η ορχήστρα έπαιζε στους ρυθμούς του κεφιού μας, δημοτικά, χασαποσέρβικα και όχι μόνο. Και ο Φυσιολατρικός, όπως πάντα έδωσε το παρόν, παρασύροντας και τους άλλους θαμώνες σε ένα ξέφρενο χορό. Κάποια στιγμή όμως έπρεπε να φύγουμε γιατί μας περίμενε το άλλο γλέντι στη Σκάλα, γλέντι για τη γιορτή της Αγάπης.

Τραπέζια στρωμένα, στην πλατεία, με αυγά, με διάφορα τοπικά εδέσματα και κανάτες με κρασί μοιραζόντουσαν στον κόσμο που κατέκλυσε όλη την πλατεία. Το ένα τραπέζι ήταν για μας, για το Φυσιολατρικό. Μετά από λίγο άνοιξε τη γιορτή ο Δήμαρχος, με μια σύντομη ομιλία και μετά άρχισαν τα τοπικά χορευτικά. Το ένα καλύτερο από το άλλο. Στο τέλος ήρθε και η σειρά των παρευρισκομένων να χορέψουν και πρώτοι και καλλίτεροι οι φυσιολάτρες. Αργά το βράδυ το διαλύσαμε και μαζευτήκαμε στο ξενοδοχείο μας, τελευταίο βράδυ, κουβεντούλα και ο καθένας έλεγε τις εντυπώσεις του.

Δευτέρα του Πάσχα – επιστροφή

Μέρα επιστροφής και γιορτινή συνάμα, του Αγίου Γεωργίου. Οι εορτάζοντες φρόντισαν να μας κεράσουν τα πατινιώτικα γλυκά.

Ο καιρός ήταν μελαγχολικός, ίσως γιατί δεν ήθελε να φύγουμε, αλλά και εμείς το ίδιο, άσχημο πράγμα η επιστροφή ιδίως όταν έχεις περάσει τόσο καλά. Το πλοίο ήρθε στην ώρα του και φύγαμε για τον Πειραιά. Με τη βοήθεια του Θεού γυρίσαμε όλοι γεροί  χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.

Η Πάτμος είναι τόσο όμορφη και εντυπωσιακή και αυτό οφείλεται όχι στην απαράμιλλη ομορφιά της και στο γραφικό τοπίο, αλλά και στο έμψυχο υλικό της, τους κατοίκους της. Χαμογελαστοί, χαρούμενοι, καλοκάγαθοι, ευγενικοί, φιλόξενοι, εξυπηρετικοί. Πώς να φύγεις μετά από έξι μέρες από αυτό το τόπο και τους ανθρώπους του χωρίς να στεναχωρηθείς. Δώσαμε όλοι μας την υπόσχεση ότι θα ξαναπάμε και όχι μόνο, πρέπει και όσοι δεν έχουν πάει να το τολμήσουν, ιδίως τις Πασχαλινές μέρες γιατί η έντονη θρησκευτική και ιερή ατμόσφαιρα είναι διάχυτη σε όλο το νησί και τονίζεται περισσότερο και από την παρουσία των μοναστηριών και εκκλησιών που είναι διασκορπισμένα στο νησί.

            “Όταν βρεθείς στην Πάτμο, όποια εποχή, όποιος και αν είσαι, νιώθεις αμέσως πως πατάς σε τόπο ιερό, σε χώρο μυστηρίου. Χωρίς να το καταλάβεις θα λύσεις, όπως ο Μωυσής, τον ιμάντα των υποδημάτων σου, για να περπατήσεις ελεύθερος από καθετί που σε βαραίνει. Το μικρό αυτό νησί, το άσημο στην αρχαιότητα διάλεξε η Θεία Πρόνοια και το ευλόγησε ξέχωρα από όλα τα νησιά της Μεσογείου, και η ευλογία αυτή ακτινοβολεί αδιάκοπα επί 19 αιώνες, από τη συγγραφή της Ιεράς Αποκάλυψης….”

Καίτη Ευκλείδου

Έφορος Πολιτιστικών – Δημοσίων Σχέσεων ΦΟΝΙ

Αρχηγός Εκδρομής