Καλοκαιρινή απόδραση στην Τζιά

Πρωί-πρωί, 23 Ιουνίου 2018, φεύγουμε για να προλάβουμε το πρωινό πλοίο που ξεκινά από το Λαύριο, για το πιο όμορφο και κοντινό κυκλαδίτικο νησί του Αιγαίου την Κέα (Τζια).

Το νησί πήρε το όνομά του από τον ήρωα Κέω, γιο του Απόλλωνα και της νύμφης Ροδοέσσης η παρουσία του οποίου εντοπίζεται στο νησί στις αρχές του 11ου π.Χ. αιώνα. Επίσης κατά τη μυθολογία ονομαζόταν και «Υδρούσα» για τα πολλά νερά και την πυκνή βλάστησή της.

Μέσα 60 λεπτά φτάσαμε στο λιμάνι την Κορησσιά και από εκεί αρχίσαμε τις εξορμήσεις μας. Αρχίζουμε από το ανατολικό μέρος του νησιού με πρώτο σταθμό την Κάτω Μεριά, μετά το Καμπί στη συνέχεια τον Κούνδουρο, τις Ποίσσες με τις καταπληκτικές παραλίες. Στον Μυλοπόταμο θα επισκεφτούμε το Λαογραφικό Μουσείο που φτιάχτηκε με φροντίδα και μεράκι από τα μέλη της μη κερδοσκοπικής Εταιρείας «Μυλοπόταμος», με σκοπό τη διατήρηση και ανάδειξη της αγροτικής, λαογραφικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Κέας καθώς και τη γνωριμία των νέων και των επισκεπτών με τον παραδοσιακό τρόπο ζωής του νησιού. Στεγάζεται σ’ ένα παλιό πέτρινο κτίριο, που είχε κτιστεί το1845. Από εκεί θα πάμε στον Οτζιά για μπάνιο και φαγητό. Η παραλία Οτζιάς στον ομώνυμο οικισμό, είναι η μεγαλύτερη παραλία της Κέας.

Η πρώτη μέρα μας τελείωσε με μία ωραία βραδινή βόλτα στο λιμάνι με κάποιους να τρώνε νόστιμους μεζέδες και άλλους γλυκά και παγωτά.

Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε από την Παναγία Καστριανή την προστάτιδα της Κέας και βρίσκεται σε ένα πραγματικά επιβλητικό τοπίο μέσα από μια διαδρομή που σου κόβει την ανάσα με την ομορφιά της. Η Μονή ιδρύθηκε το 1.700 μ.Χ και γιορτάζει κάθε 15 Αυγούστου.

Μετά την Παναγία Καστριανή το τοπίο είναι επιβλητικό, άγριο και πανέμορφο μέχρι που να φτάσουμε στην Χώρα της Κέας (Ιουλίδα). Πρωτεύουσα του νησιού με τα  παραδοσιακά σπίτια, πυκνοδομημένα, συνθέτουν ένα σπάνιο αρχιτεκτονικό σύνολο, με πλακόστρωτα στενά, σκάλες, πλατώματα και στεγάδια ανάμεσα.

Πριν φτάσουμε καλά καλά, οι μισοί από τους εκδρομείς κατέβηκαν από το λεωφορείο για να κάνουν έναν περίπατο προς το Λιοντάρι της Κέας και οι άλλοι μισοί καταλήξανε στα στενά δρομάκια και στις μικρές πλατείες για καφέ και μερικά ψώνια στη Χώρα.

Το Λιοντάρι της Κέας είναι ένα από τα αξιοθέατα της, σκαλισμένο στο βράχο. Είναι δεμένο με πολλούς μύθους και θρύλους και είναι έργο του 6^ου αιώνα π.Χ.

Όσοι επισκέφθηκαν το Αρχαιολογικό Μουσείο θαύμασαν ευρήματα που χρονολογούνται από το 3.300 ως το 1.100 π.Χ. και προέρχονται, ως επί το πλείστον, από τις περιοχές της Κεφάλας και της Αγίας Ειρήνης. Η συλλογή περιλαμβάνει

αγάλματα γυναικείων μορφών, χρυσά κοσμήματα, σφραγιδόλιθους, νομίσματα, επιγραφές, και πολλά είδη αγγείων σε διάφορα μεγέθη.

Όσοι  πήγαν στον Λέοντα της Κέας κατέληξαν και αυτοί στη Χώρα και έτσι συναντηθήκαμε για να πάμε να επισκεφτούμε το εργαστήριο με τοπικά προϊόντα και να μας δείξουν πως γίνεται το παστέλι, τοπικό προϊόν του νησιού. Βέβαια εκεί έγιναν και οι συνηθισμένες μας αγορές.

Από εκεί για το λιμάνι τη Κορησσιά, για φαγητό και μπάνιο  περιμένοντας το πλοίο της επιστροφής.

Η καλοκαιρινή μας αυτή απόδραση στη Κέα μας δημιούργησε μια αξέχαστη εμπειρία που στο μέλλον θα την επαναλάβουμε.

Καίτη Ευκλείδου