27-28/6/2015

Καλοκαιρινή απόδραση για την κοσμοπολίτικη Αιδηψό,  και τα όμορφα Λιχαδονήσια με την ξανθιά άμμο και τα τουρκουάζ νερά τους.  Αντηλιακό ,μαγιό και φύγαμε για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

Πρωϊνή αναχώρηση από Ν. Ιωνία για να προλάβουμε το καράβι από Αρκίτσα για Αιδηψό. Ένα καφεδάκι στο καράβι ξύπνησε τους εκδρομείς κατά την διάρκεια της ωριαίας θαλασσινής διαδρομής. Πατώντας το πόδι μας στην αγουροξυπνημένη Αιδηψό, αφήσαμε τις αποσκευές μας στο ξενοδοχείο, και ξεκινήσαμε για το παραθαλάσσιο ψαροχώρι  Ήλια. Ώρα για μπάνιο. Όμως άλλες οι βουλές των κολυμβητών, άλλες του καιρού.

Λίγο ο ψυχρός αέρας ,λίγο και οι δυνατές ψιχάλες, χάλασαν την διάθεση για μπάνιο. Υπήρξαν και οι τολμηροί που αψήφησαν την μικρή κακοκαιρία.

Το γεύμα όμως ένωσε όλους σε μια παρέα, που κατέληξε σε τρικούβερτο γλέντι. Αργά  προς το απόγευμα επιστρέψαμε στην Αιδηψό. Το βράδυ !!!!!!!! βόλτα με το τρενάκι για μια πανέμορφη  ξενάγηση της πόλης,  μέχρι την περιοχή ΠΛΑΤΑΝΙΑ, τραγουδώντας, και ξεσηκώνοντας  τις ρούγες με τις τρέλες μας.

Η επόμενη ημέρα  ήταν κάτι διαφορετικό. Από τον Αγ. Γεώργιο, με καραβάκι ξεκινήσαμε για τα Λιχαδονήσια.  Με το καραβάκι  εξερευνήσαμε τα νησάκια, με τα πεντακάθαρα νερά και το απίστευτης ομορφιάς τοπίο. Είδαμε και μερικά μέλη μιας οικογένειας από φώκιες.

Στο νησάκι Μονολιά,  σε ένα μικρό όρμο ,αράξαμε. Μια καταπληκτική παραλία, με καθαρά νερά και  παραλία πλούσια σε καθαρή άμμο μας προσέφερε  ένα απολαυστικό μπάνιο   και το γεύμα μας.

Αργά το βραδάκι επιστρέψαμε καταχαρούμενοι στη Ν. Ιωνία, με την ευχή να βρεθούμε σύντομα στη επόμενη πρώτη φθινοπωρινή εκδρομή του Συλλόγου μας.

Παναγιώτου Αγγελική

Μπορεί η λαϊκή ρήση να λέει από « Μάρτη Καλοκαίρι και από Αύγουστο Χειμώνα» παρόλα αυτά , ο  Φυσιολατρικός  Όμιλος Ν. Ιωνίας,  τόλμησε να αποδράσει στην πανέμορφη Κύθνο με τις ρεματιές της γεμάτες πικροδάφνες, τους γραφικούς όρμους  με τις δαντελωτές παραλίες , τις αμέτρητες εκκλησίες  και τα γραφικά χωριά της.

Ξεκινήσαμε πρωί-πρωί στις 11/9  την Παρασκευή από το Λαύριο και με ενδιάμεσο σταθμό τη Τζιά φτάσαμε στο Μέριχα, το λιμάνι της Κύθνου. Από εκεί το λεωφορείο μας πήγε στα Λουτρά όπου και παραμείναμε.  Τα Λουτρά είναι ένα γραφικό λιμανάκι με υπέροχες παραλίες, ταβέρνες, ουζερί, καφετέριες, κατάλληλο και για νυκτερινές εξόδους. Επίσης υπάρχουν και οι ιαματικές πηγές το λεγόμενο υδροθεραπευτήριο των Λουτρών με τους μαρμάρινους λουτήρες, τους οποίους είχαν χρησιμοποιήσει στο παρελθόν ο ΄Οθωνας και η Αμαλία.

Αφού ξεκουραστήκαμε το βράδυ κατευθυνθήκαμε προς τη Χώρα την πρωτεύουσα του νησιού. Κάναμε βόλτα στα σοκάκια της με τα κάτασπρα σπίτια, αγοράσαμε τοπικά προϊόντα και καταλήξαμε να τρώμε τα νόστιμα τοπικά εδέσματα.

Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε για τη Δρυοπίδα το κεφαλοχώρι της Κύθνου. Εκεί θαυμάσαμε  τα στενά δρομάκια, τις ανηφοριές και τις κατηφοριές, τις εκκλησίες, επισκεφτήκαμε το σπήλαιο Καταφύκι και αφού καταλήξαμε στην πλατεία ήπιαμε το καφέ μας και  αγοράσαμε τις τοπικές  πήλινες κατασκευές. Από εκεί ολοταχώς για την Παναγία Κανάλα.  Τι ομορφιά και αυτή , σε ένα πευκοδάσος ξεφυτρώνει το εκκλησάκι της Παναγίας. Ανάψαμε το κερί μας προσκυνήσαμε και μετά κατεβήκαμε προς το λιμανάκι για να κάνουμε το μπάνιο μας. ΄Ηταν ένα λιμανάκι απάνεμο σε συνδυασμό με τις υπέροχες ακτές, το πράσινο και το απέραντο γαλάζιο. Η Επιστροφή μας στο ξενοδοχείο έγινε νωρίς γιατί το βράδυ είχαμε το καθιερωμένο γλέντι μας στο Μέριχα.

΄Ηρθε και η μέρα της επιστροφής. Ειλικρινά λυπηθήκαμε που αφήναμε αυτό το ωραίο νησί και τους τόσο φιλόξενους κατοίκους του.  ΄Ολοι  και οι 43 μας, γυρίσαμε στα σπίτια μας  χαρούμενοι και ευχαριστημένοι με την υπόσχεση ότι θα ξαναπάμε.

Καίτη Ευκλείδου

Έφορος Πολιτιστικών

Νοέμβρης μήνας και ορεινά, σημαίνει, βροχούλα, ψύχρα, αρχή χειμώνα δηλαδή.

Όμως η διήμερη εκδρομή μας είχε ποικιλία καιρού. Κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας, συναντήσαμε ήλιο και χαρήκαμε ότι θα έχουμε μια ηλιόλουστη ημέρα. Τι χαρά! Τι χαρά!

Φθάνοντας όμως στο ιστορικό Μοναστήρι του Μ. Σπηλαίου ο αέρας του Χελμού ερχόταν ψυχρός. Πρώτη αλλαγή του καιρού. Μετά την επίσκεψη, προσκύνημα στη Μονή και αφού βγάλαμε τις αναμνηστικές φωτογραφίες μας, κατηφορίσαμε στα ιστορικά Καλάβρυτα.

Άλλοι έκαναν βόλτα στην πόλη, άλλοι ένα καφεδάκι, και ορισμένοι περιπατητές, ανηφόρησαν για το ιστορικό μνημείο των εκτελεσθέντων. Η ώρα πέρασε, και μαζευτήκαμε προς αναχώρηση με προορισμό το γραφικό Πλανητέρο. Σε ένα μοναδικό τοπίο, γεμάτο καρυδιές και πλατάνια, και με τα ορμητικά νερά του Αροάνιου ποταμού να κυλούν, απολαύσαμε το γεύμα μας στη ζεστή ατμόσφαιρα της ταβέρνας «Ο ΠΛΑΝΗΤΕΡΟΣ».

Ο καιρός αγρίεψε, η βροχή όλο και δυνάμωνε και όταν φθάσαμε πια απόγευμα στη Δημητσάνα, όλοι αναζητήσαμε τη ζεστασιά του τζακιού, στο όμορφο πετρόκτιστο ξενοδοχειακό συγκρότημα «ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ VILLAGE», με θέα το φαράγγι του Λούσιου. Το βράδυ ορισμένοι επισκέφθηκαν το χωριό για μια βόλτα και ξεφάντωμα, ενώ άλλοι απόλαυσαν τη ζεστή θαλπωρή του τζακιού και τα απλά νόστιμα σπιτικά φαγητά του ξενοδοχείου, κουβεντιάζοντας και γελώντας μεταξύ τους.

Τη νύχτα η βροχή δυνάμωσε, αλλά ευτυχώς το πρωί της επόμενης ημέρας ήταν με κρύο, όχι όμως με βροχή. Έτσι μπορέσαμε να ξεναγηθούμε στο «Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης», μια επίσκεψη αληθινή εμπειρία.

Στο μουσείο προβάλλεται η σημασία της υδροκίνησης στην παραδοσιακή κοινωνία. Η νεροτριβή, όπου έπλεναν τα υφαντά, ο αλευρόμυλος με την κατοικία του μυλωνά, το βυρσοδεψείο, όπου παρουσιάζονται τα στάδια επεξεργασίας των δερμάτων, το ρακοκάζανο για την παραγωγή τσίπουρου και τέλος ο μπαρουτόμυλος που παρήγαγε και τροφοδοτούσε με μπαρούτι την επανάσταση του 1821.

Στη γραφική Στεμνίτσα, χτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγιές του Μαινάλου, κάναμε τη βόλτα μας και προμηθευτήκαμε τα παραδοσιακά προϊόντα της.

Και τέλος σταματήσαμε στην επιβλητική πέτρινη πολιτεία της Καρύταινας, με τα πετρόχτιστα αρχοντικά και τα λιθόστρωτα καλντερίμια, για το γεύμα μας. Οι πιο τολμηροί ανέβηκαν στο μεσαιωνικό κάστρο και πρόφθασαν να κατέβουν πριν αρχίσει η βροχή, που δεν μας επέτρεψε να περπατήσουμε στα σοκάκια του χωριού.

Το κέφι όμως δεν έλειψε. Όλοι ευχαριστημένοι επιστρέψαμε στη Ν. Ιωνία, με την ευχή ότι στην επόμενη εκδρομή μας, ο καιρός θα είναι ευνοϊκότερος για περπάτημα προς απόλαυση της ελληνικής φύσης.

Παναγιώτου Αγγελική

Μέλος του Φ.Ο.Ν.Ι.

Ξεκινήσαμε από την Ν. Ιωνία, στις 8 Φεβρουαρίου το πρωί, 51 άτομα, αφήνοντας πίσω όλες τις έγνοιες των ημερών για να πάμε να θαυμάσουμε αυτό το μνημείο που είναι μια μαρτυρία άλλης εποχής. Το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας στη Βάστα Αρκαδίας.

Όσο πλησιάζουμε τόσο πιο έντονα ακούγεται το βουητό των νερών που αναβλύζουν από τα θεμέλια της εκκλησίας και το μυστήριο του μύθου κάνοντάς μας να αισθανόμαστε δέος μπροστά στο θέαμα που αντικρίσαμε. Δεκαεπτά δένδρα ξεπηδούν από τη στέγη και από τα θεμέλια αναβλύζουν τα νερά ενός κεφαλαριού.

Παρά τη μεγάλη βροχή, πήγαμε στο εκκλησάκι, προσκυνήσαμε και ο κ. Παναγιώτης (υπεύθυνος) μας μίλησε αναφερόμενος στο μύθο και στα παράξενα φαινόμενα της φύσης που κρατάνε ακέραιο αυτό το εκκλησάκι, παρά την ύπαρξη των 17 πελώριων δένδρων στη σκεπή του.

Από εκεί κάναμε μία μικρή πεζοπορία, ένα μικρό μονοπάτι που μας οδήγησε σε ένα νερόμυλο που κινείται με τα νερά που αναβρύζουν από το βουνό. Μετά γυρίσαμε στην ταβέρνα γιατί έπρεπε να φάμε. Απολαύσαμε τη σπιτική κουζίνα με το ζυμωτό ψωμί και το κρασάκι.

Περίπου στις 3.30 άρχισε η επιστροφή. Λίγο νωρίτερο από ότι προγραμματίσαμε λόγω καιρού. Βέβαια δεν αφήσαμε κάτι που να μην είδαμε και να μην απολαύσαμε . Με τον καθιερωμένο σταθμό μας φτάσαμε στη Ν. Ιωνία. Όλοι ενθουσιασμένοι και με την επιθυμία να κάνουμε στο μέλλον αυτή την εκδρομή κάποια Άνοιξη. Γιατί ο προορισμός αυτό είναι αξιόλογος και από θρησκευτική άποψη και από φυσιολατρική.

Καίτη Ευκλείδου

Ο Φυσιολατρικός Όμιλος Ν. Ιωνίας έκανε και φέτος , στις 21 Ιανουαρίου, την πρώτη του εξόρμηση πολιτιστικά, παρακολουθώντας την τόσο επιτυχημένη παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη» στο Θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος σε σκηνοθεσία Μιμής Ντενίση. Η προσέλευση των μελών μας ήταν πολύ μεγάλη και αυτό οφείλεται και στο ότι η Ν. Ιωνία ήταν το κατεξοχήν μέρος που κατοικήθηκε από πρόσφυγες της Μ. Ασίας.

Η ιστορία αναβιώνει μέσα από μια εύπορη οικογένεια στη Σμύρνη και μέσα στις 3.30 ώρες της παράστασης είδαμε τις διάφορες πτυχές της καθημερινής ζωής τους. Μπήκαμε στα σαλόνια και την κουζίνα τους, είδαμε τον τρόπο που διασκέδαζαν και ακούσαμε τη μουσική τους και γίναμε παρατηρητές των πολιτικών διενέξεων που αντικατοπτρίζαν ό,τι συνέβαινε πίσω στην Ελλάδα και που τελικά οδήγησαν κατευθείαν «στο χείλος του γκρεμού». Όλα αυτά ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας μέσα από πλούσιο φωτογραφικό υλικό της εποχής, εντυπωσιακά σκηνικά που αλλάζουν συνεχώς, λαμπερά κοστούμια που αντικατοπτρίζουν την κοσμοπολίτικη φύση της πρωτεύουσας της Ιωνίας και ζωντανή μουσική από την ορχήστρα Εστουδιαντίνα με τραγουδιστές τον Μπάμπη Τσέρτο και τη Σοφία Μέρμηγκα.

Φύγαμε όλοι μας ευαισθητοποιημένοι και συγκινημένοι και συνιστούμε σε όλους τους Έλληνες να δουν αυτή την επιτυχημένη παράσταση, αξίζει τον κόπο, ιδίως αυτοί που έχουν μικρασιάτικες ρίζες θα θυμηθούν τις ιστορίες της γιαγιάς τους.

Την πρώτη εξόρμηση για το 2015 πραγματοποίησε ο Φυσιολατρικός Όμιλος Νέας Ιωνίας (Φ.Ο.Ν.Ι.) στο βορειανατολικό σημείο του Υμηττού την Κυριακή 18 Ιανουαρίου. Με συντονιστές τους Γκέλυ Μπέγκα και Άρη Ανδρικόπουλο, το πρωί της Κυριακής, 52 μέλη & φίλοι του Συλλόγου μας συγκεντρώθηκαν στο σημείο εκκίνησης που ήταν η Μονή του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Κυνηγού, στην Αγία Παρασκευή. Από εκεί η πεζοπορική μας ομάδα ξεκίνησε την ανάβαση, η οποία είχε διάρκεια δύο ωρών, από το σηματοδοτημένο δασικό μονοπάτι 10, με τελικό προορισμό την κορυφή, η οποία βρίσκεται στο βορειοανατολικό σημείο του Υμηττού.

Στη συνέχεια της πορείας μας, επισκεφθήκαμε το Σπήλαιο του Λιονταριού, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 540μ. και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς στο εσωτερικό του υπάρχουν δύο μεγάλες σταλαγμιτικές σειρές και ένας ομπρελοειδής σχηματισμό από τους λίγους στον ελληνικό χώρο. Η στάση αυτή συνοδεύτηκε και από πικνίκ με διάφορα μεζεδάκια και τσίπουρο, που παρέθεσαν οι αρχηγοί της πεζοπορίας.

Μετά την ευχάριστη στάση συνεχίστηκε η ανάβαση φθάνοντας στην κορυφή, σε υψόμετρο 650μ περίπου, απ΄όπου η θέα της Αθήνας ήταν εκπληκτική. Κάνοντας ολιγόωρη ανάπαυση και αφού τα μέλη και οι φίλοι του Συλλόγου μας τράβηξαν αναμνηστικές φωτογραφίες, ακολουθώντας την ίδια διαδρομή σε 2 ώρες, επιστρέψαμε σε μια όμορφη ταβέρνα στην Αγία Παρασκευή, για γεύμα και χαλάρωση.

Η φίλη του Φ.Ο.Ν.Ι

Ράνια Τσοπανά

Ο Φυσιολατρικός Όμιλος Ν. Ιωνίας στις 19 Νοεμβρίου 2014, ημέρα Τετάρτη και ώρα 6.30 μ.μ. πραγματοποίησε την πολύ επιτυχημένη διάλεξη του με θέμα ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ με ομιλητή τον δημοσιογράφο, κοινωνιολόγο και συγγραφέα κ. Γεώργιο Λεκάκη.

Μας ταξίδευσε με λόγια και με εικόνες σε 11 άγνωστες αρχαίες ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας, την Αντίφελλο, την Άσπενδο, την Άσσο, την Αφροδισιάδα, τα Δίδυμα, ή Βραγχίδαι, τη Ξάνθο, την Παταρηίδα, τη Σαγαλασσό, τη Σίδη, τη Σινασό και τη Σινώπη.

Παρέστη και χαιρέτισε την εκδήλωση μας ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ τον οποίο και προσφώνησε ο Πρόεδρος του Ομίλου μας κ. Στέφανος Λιβέρης. Ο Δήμαρχος κ. Γκότσης έστειλε μήνυμα από τις Βρυξέλλες όπου ήταν σε υπηρεσιακό ταξίδι , και χαιρέτισε την εκδήλωση.

Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν : Παναγιώτης Μανούρης, επικεφαλής μείζωνος αντιπολίτευσης ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Παπαμαργαρίτης, Δημοτικός Σύμβουλος, Μιλτ. Καναβός Δημοτικός Σύμβουλος, Λουκάς Χριστοδούλου, Πρόεδρος ΚΕΜΙΠΟ και Αντιπρόεδρος Ένωσης Σπάρτης, η κα Χρυσούλα Αθηνάκη, Πρόεδρος Συλλόγου Σμυρναίων , η κα Λέλα Μπανούση, Πρόεδρος Ε.Γ.Ε., ο κ. Δαρμογιάννης Ιω., Εκπρόσωπος της Διαδημοτικής Ένωσης και της Ανατολής, ο κ. Κωστιδάκης Παν. ,Αντιπρόεδρος ΟΠΑΝ , η κα Λαμπρινή Σπανοπούλου Γεν. Γραμματέα του Συλλόγου Ινεπολιτών και ο κ. Παπαδόπουλος Χαράλαμπος, εκπρόσωπος Ένωσης Προσκόπων.

Εν συνεχεία ο κ. Στέφανος Λιβέρης, Πρόεδρος του Φυσιολατρικού Ομίλου έκανε μια σύντομη εισήγηση αναφερόμενος και ο ίδιος σε μερικά δικά του βιώματα από τη Μ. Ασία.

Η αίθουσα ήταν κατάμεστη από πλήθος κόσμου που παρακολούθησε με ενδιαφέρον και χειροκρότησε με μεγάλο ενθουσιασμό τον ομιλητή.

Στη συνέχεια η Χορωδία του Τμήματος Ελληνικής Μουσικής του Ωδείου Αθηνών χάρισε στους παρευρισκομένους Μικρασιάτικους χορευτικούς σκοπούς.

Η εκδήλωσή μας τελείωσε με ένα κρασί και τα παρελκόμενά του.

25-28/10/2014

Προετοιμασμένοι όλοι οι εκδρομείς του Φ.Ο.Ν.Ι. για καιρό ψυχρό και βροχερό, ξεκινήσαμε να επισκεφθούμε την Θεσπρωτία το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου, που απλώνεται μεταξύ των Σουλιώτικων βουνών, της Μουργκάνας και του Ιονίου Πελάγους. Το μεσημέρι βρεθήκαμε στην Βόνιτσα, παραλιακή πόλη στη νότια πλευρά του Αμβρακικού κόλπου, με το Βενετσιάνικο Κάστρο της και το όμορφο νησάκι στον κόλπο μπροστά από την πόλη που ενώνεται με γέφυρα και προσφέρεται για περιπάτους. Ο καιρός μας διέψευσε. Καλοκαιρινός και έτσι απολαύσαμε το γεύμα μας στην όμορφη παραλία, κάνοντας και ένα μικρό περίπατο, απολαμβάνοντας την όμορφη θέα της πόλης.

Στη συνέχεια, περνώντας την υποθαλάσσια ζεύξη Ακτίου-Πρέβεζας, φθάσαμε στο ειδυλλιακό τοπίο των Συβότων, όπου και θα διανυκτερεύαμε. Καταπράσινοι λόφοι τριγύρω από έναν μαγευτικό όρμο, νησάκια που θυμίζουν φιόρδ. Τακτοποίηση στα δωμάτια μας, δείπνο και ξεκούραση για την εξόρμηση της επόμενης ημέρας. Η ημέρα ήταν χαρά θεού, ξάστερος ουρανός και ό ήλιος λαμπερός. Ανηφορίσαμε για την Ιερά Μονή Γηρομερίου, δίπλα στα Ελληνο-Αλβανικά σύνορα. Μια μικρή στάση στο χωριό Φιλιάτες, μια αναμνηστική φωτογραφία στο μνημείο αφιερωμένο στους πεσόντες ήρωες του Κουγκίου και του Ζαλόγγου, ένα καφεδάκι, μια μικρή βόλτα γνωριμία του χωριού και στη συνέχεια φθάσαμε στη Μονή. Στέκει σκαρφαλωμένη σαν αετοφωλιά στα Ηπειρώτικα βουνά, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Η ιστορία της Μονής αρχίζει αρχές του 14ου αιώνα, στην ακμή του Δεσποτάτου της ηπείρου. Η θέα μοναδική και ιδιαίτερα εντυπωσιακές οι τοιχογραφίες του καθολικού. Ακολούθησε μικρή ξενάγηση για την ιστορία της Μονής από Μοναχό, και ακολούθως κατηφορίσαμε μεσημέρι πια για τη Σαγιάδα. Ένα γραφικό ψαροχώρι της Θεσπρωτίας ,ήσυχο, μακριά από την πολυκοσμία, δίπλα στις εκβολές του ποταμού Καλαμά. Η καλοκαιρία μας επέτρεψε να γευματίσουμε στην παραλία. Επιστρέφοντας για το ξενοδοχείο δεν παραλείψαμε να κάνουμε μια μικρή στάση στην Πάργα, με το όμορφο Κάστρο , τα γραφικά σοκάκια της και τα όμoρφα αμφιθεατρικά κτισμένα σπίτια της.

Η 27η Οκτωβρίου, παραμονή της Εθνικής επετείου, ήταν αφιερωμένη στο ταξίδι μας για τους Αγ. Σαράντα. Περνώντας τα σύνορα, και οδεύοντας προς Αγ. Σαράντα, περάσαμε από χωριά μικρά που άλλα έδειχναν εγκατάλειψη, άλλα ήταν μεγαλύτερα και κατοικημένα με καταστήματα που είχαν και Ελληνικές επιγραφές. Φθάσαμε στους Αγ. Σαράντα.

Πρώτη επίσκεψι στο Βουθρωτό. Στο Εθνικό Πάρκο του Βουθρωτού, που σήμερα αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO,ξεναγηθήκαμε από Βόρειο-Ηπειρώτη ξεναγό. Στο χώρο αυτό υπήρχαν ερείπια του ναού του Ασκληπιού, Ρωμαϊκή κρήνη, Ρωμαϊκή σκηνή του Θεάτρου ,Γυμναστήριο, τα δημόσια Λουτρά, η Μεγάλη Βασιλική, το Βαπτιστήριο και φυσικά το Βενετικό κάστρο και η Ακρόπολη. Στο Μουσείο του Κάστρο, ήταν εκτεθειμένα ευρήματα από την περιοχή του Βουθρωτού. Η πόλη των Αγ. Σαράντα, το μαργαριτάρι των Βαλκανίων που ορισμένοι το αποκαλούν, είναι μια παραλιακή πόλη, απέναντι από την Κέρκυρα, όπου υπάρχει Ελληνική Κοινότητα, Ελληνικά Σχολεία, και Εκκλησίες. Κατά μήκος της παραλίας, πολλά ξενοδοχεία και πολυκατοικίες, καταστήματα , δηλαδή μια σύγχρονη παραλιακή μεγαλούπολη.

Την τελευταία ημέρα ,28 Οκτωβρίου, εθνική επέτειος αρχίζει η επιστροφή μας. Στην Δωδώνη επισκεφθήκαμε το αρχαίο θέατρο, περπατήσαμε στον χώρο, φωτογραφίες ως συνήθως και συνεχίσαμε προς ΜΕΤΣΟΒΟ. Εκεί στην πλατεία της Αγ. Παρασκευής, προλάβαμε το χορευτικό πρόγραμμα του εορτασμού της ημέρας. Κοπέλες με εθνικές ντόπιες ενδυμασίες και παιδιά του σχολείου χόρευαν παραδοσιακούς χορούς στην πλατεία. Μετά το γεύμα μας από το ΜΕΤΣΟΒΟ, κατηφορίσαμε με καιρό βροχερό κουρασμένοι από το πολύωρο ταξίδι μας αλλά ευχαριστημένοι και χαρούμενοι από την τετραήμερη απόδραση μας από την πόλη.

Ας ευχηθούμε ο Φ.Ο.Ν.Ι να μας ταξιδεύει πάντοτε σε όμορφους προορισμούς.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Μέλος του Φ.Ο.Ν.Ι

Ο Φ.Ο.Ν.Ι. αποφάσισε να περιηγηθεί στην πόλη οικουμενικό σύμβολο της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της πανανθρώπινης ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ και του φιλελληνισμού.
Την πόλη των ΠΟΙΗΤΩΝ και των μεγάλων ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ.
Του Παλαμά, του Δροσίνη, του Τραυλαντώνη…….
Των Τρικούπηδων και των Δεληγιώργηδων.

Ξεκινήσαμε λοιπόν το πρωί της 28ης Σεπτεμβρίου, με όρεξη να επισκεφθούμε αυτή την Ιερή Πόλη.

Πρώτη μας στάση η αρχαία Πλευρώνα σε ένα ύψωμα στα βορειοδυτικά της πόλης του Μεσολογγίου η οποία σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση. Το όνομα της πιθανόν να το πήρε από το γιό του Αιτωλού τον Πλεύρωνα.

Συνοδευόμενοι από έναν εξαιρετικό ξεναγό, που ακούραστος μας εξηγούσε τα της Ιστορίας, γνωρίσαμε τον εντυπωσιακό αυτό αρχαιολογικό χώρο, με την τεράστια δεξαμενή με τα πέτρινα φυσικά τοιχώματα, ένα μέρος της αγοράς, την αρχαία οδό και ένα υπέροχο αρχαίο θέατρο με πανοραμική θέα προς την λιμνοθάλασσα στα δυτικά του Μεσολογγίου.

Φεύγοντας από τον αρχαιολογικό χώρο κατευθυνθήκαμε λίγο πιο βόρεια όπου βρίσκονται, οι Ελληνικές Αλυκές μια εταιρεία του Ελληνικού Δημοσίου που ιδρύθηκε το 1988 με πρωταρχικό στόχο την οικονομική εξυγίανση των βιώσιμων αλυκών, ούτως ώστε η χώρα μας να καταστεί αυτάρκης όσον αφορά τις ανάγκες της σε πρωτογενές αλάτι. Η παραγωγή φθάνει στους 120.000 τόνους αλάτι ετησίως της Πανελλήνιας παραγωγής.

Συνεχίζοντας την περιήγησή μας διαπιστώσαμε ότι όλοι οι δρόμοι του Μεσολογγίου οδηγούν στο τείχος με τα κανόνια και στον Κήπο των Ηρώων, ο οποίος αποτελεί σύμβολο εθνικής αναφοράς και μας θυμίζει το χρέος προς την Πατρίδα και την πίστη στα ιδανικά της φυλής μας.

Πρόκειται όπως μας εξήγησε ο ξεναγός μας για μια σημαντική έκταση εσωτερικά με το τείχος της Πόλης που χρησιμοποιήθηκε ως κοιμητήριο στα χρόνια των πολιορκιών ( 1822-1826). Η ιδέα της δημιουργίας ενός κήπου αφιερωμένου στη μνήμη των προμάχων του Μεσολογγίου ανήκει στον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας τον Ιωάννη Καποδίστρια.

Στο κέντρο του κήπου δεσπόζει το άγαλμα του φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα και ξεχωρίζουν ο Τύμβος των Ηρώων μέσα στον οποίο τοποθετήθηκαν τα ιερά λείψανα των αγωνιστών και διάφορα μνημεία Φιλελλήνων, Γάλλων, Ρώσων, Σουηδών κ.τ.λ.

Μετά την εξαιρετικά εποικοδομητική αυτή ξενάγηση κατευθυνθήκαμε προς την Τουρλίδα τον ξεχωριστό αυτό οικισμό με τις ΠΕΛΑΔΕΣ, τα σπίτια των ψαράδων στην είσοδο της λιμνοθάλασσας. Καταλύσαμε στο ξενοδοχείο και το απόγευμα κάναμε την βόλτα μας για να απολαύσουμε τη θέα της λιμνοθάλασσας και το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα. Το βράδυ φαγητό στην πόλη του Μεσολογγίου και ξεκούραση.

Την επομένη πρωί – πρωί ξεκινήσαμε για μια επίσκεψη στο Αιτωλικό και στο Μουσείο χαρακτικής τέχνης ” Βάσω Κατράκη”. Θαυμάσαμε τα πραγματικά αξιόλογα έργα της, πάνω από 500 ξυλογραφίες και χαρακτική επάνω σε σκληρή πέτρα.

Το μεσημέρι επισκεφθήκαμε ένα από τα ξύλινα σπιτάκια ( πελάδες ) όπως ονομάζονται και τα οποία στηρίζονται σε πασσάλους πάνω από την επιφάνεια του νερού. Γνωρίσαμε τα ( διβάρια ) τους πασαλόπηκτους φραγμούς από δικτυωτό πλέγμα για τον έλεγχο των μετακινήσεων των ψαριών.

Η λιμνοθάλασσα φημίζεται για το αυγοτάραχο και τα νόστιμα ψάρια της ( κέφαλος, τσιπούρα, λαβράκι, χέλι ) κλπ πράγμα που διαπιστώσαμε καθ’ ότι το γεύμα μας έγινε σε μία από τις πελάδες και γευτήκαμε τα νόστιμα αυτά ψάρια σε διάφορες συνταγές (ψητά, τηγανιτά, με σάλτσα).

Γεμάτοι από αυτή την διαφορετική εκδρομή, διότι γνωρίσαμε πολλά για την πόλη του Μεσολογγίου- Αιτωλικού, επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν και μετά από μία στάση για καφεδάκι γυρίσαμε στην Νέα Ιωνία.

Ευχαριστώ τους διοργανωτές και τον Φ.Ο.Ν.Ι. και εύχομαι και σε άλλες τόσο όμορφες εκδρομές.

Από το μέλος του Φ.Ο.Ν.Ι.

Φωτεινή Ιωάννου

Είναι πράγματι τυχεροί όσα μέλη και φίλοι του Φυσιολατρικού Ομίλου Νέας Ιωνίας μπορούν και συμμετέχουν στις ετήσιες εκδρομές του Εξωτερικού. Εφέτος το πρόγραμμα του Ομίλου μας οδήγησε στην Πολωνία.

Δεν είναι στις προθέσεις μου για την εκδρομή αυτή να ακολουθήσω την «πεπατημένη» και να περιγράψω το πώς περάσαμε , που πήγαμε και τι είδαμε , αφού πια είναι δεδομένο ότι σε όλες τις εκδρομές του Ομίλου εσωτερικού και εξωτερικού περνάμε πολύ καλά και απολαμβάνουμε πάντα μια τέλεια οργάνωση. Θέλω όμως να γράψω λίγα λόγια για την πανέμορφη αυτή και καταπράσινη χώρα.

Η Πολωνία είναι μια χώρα που δεν την χορταίνει κανείς όσο και να την περιηγηθεί , όσο και να την ψάξει. Ομορφιές απείρου κάλλους ξετυλίγονται στα μάτια του επισκέπτη . Όπου να πάς , σε όποιο μέρος κι’ αν βρεθείς θαυμάζεις την τάξη, την καθαριότητα και το πράσινο της απέραντης πεδιάδας.

Από το Γκτάνσκ ,την Βαρσοβία, μέχρι την Κρακοβία απολαμβάνεις τον Βίστουλα αλλά και τον Οντέρ να συμπληρώνουν ένα ανεπανάληπτο τοπίο. Στην Τσεστόχοβα στην «Μαύρη Παναγιά» , βλέποντας το αμέτρητο πλήθος των προσκυνητών σε πιάνει δέος και ασυναίσθητα σκέπτεσαι ότι ή Παναγιά δεν είναι στην Τήνο , δεν είναι στην Λούρδη ή στην Πάρο, είναι παντού γιατί είναι η μάνα μας. Στα αλατωρυχεία μένεις έκπληκτος και σε κάθε σκαλί που κατεβαίνεις σκέπτεσαι πόσες ανθρώπινες θυσίες έγιναν για να υπάρχει μέχρι σήμερα αυτό το περίφημο δημιούργημα της γήινης σκέψης και σοφίας.

Τι να πει κανείς για το Άουσβιτς. Εδώ στέκεσαι μπροστά στα απαίσια κτίρια με δέος και σκέπτεσαι αλλά και διερωτάσαι μέχρι που μπορεί να φτάσει ο παραλογισμός και η διαστροφή της ανθρώπινης σκέψης, μέχρι που μπορεί να οδηγήσουν το μίσος και οι φυλετικές διακρίσεις.

Αυτή είναι η Πολωνία μια χώρα που ίσως αν δεν την έχεις περπατήσει δεν σου λέει τίποτα ,αλλά που αν τη δεις δεν θα θέλεις να την αφήσεις. Αυτή την χώρα, την καταπράσινη με τα αγάλματα , τα μουσεία , τα μοναστήρια, την ήσυχη , την καθαρή ,θα συνιστούσα σε όποιον μπορεί να την επισκεφθεί και να την χαρεί.

Εμείς είχαμε την χαρά και την τύχη να την επισκεφθούμε και να την χαρούμε για 8 ημέρες ,χάρις την όπως πάντα άρτια οργάνωση του Φυσιολατρικού.

Να δώσουμε συγχαρητήρια λοιπόν σε όσους κοπίασαν να οργανώσουν αυτή την εκδρομή και να πούμε το καθιερωμένο πια που λέμε στο τέλος κάθε εκδρομής : «Πάντα τέτοια και σε άλλα με υγεία.»

Στέφανος Λιβέρης