“…..σας ευχαριστούμε που επιλέξατε την πτήση Α3 638 της  AEGEAN AIRLINES για το MANGESTER. Ο κυβερνήτης και το πλήρωμα  σας ευχόμαστε  ΚΑΛΗ ΔΙΑΜΟΝΗ”.

        Μόλις ακούστηκε η φωνή της αεροσυνοδού, ένα πλήθος χέρια , άρχισαν να ανοίγουν τα ντουλάπια του αεροπλάνου με βιασύνη για να πάρουν τα μπαγκάζια τους και να κατέβουν να γνωρίσουν από κοντά την ΟΥΑΛΛΙΑ.

Μαζί με όλους και εμείς, οι του Φυσιολατρικού Ομίλου Νέας Ιωνίας , 36 άτομα πανέτοιμα να χαρούμε ένα 8ήμερο στην Νότια Αγγλία. Τελειώνοντας τις διαδικασίες  της αποβίβασης, επιβιβαστήκαμε σε τοπικό πούλμαν και αρχίσαμε την επίσκεψη στην Ουαλλία από την πανέμορφη πόλη του ΤΣΕΣΤΕΡ, όπου ο Γουλιέλμος ο κατακτητής διέταξε την κατασκευή στην πόλη ενός κάστρου για να εγκαθιδρύσει την κυριαρχία του.

Περπατήσαμε στα άψογα διατηρημένα μεσαιωνικά αστικά τείχη, επισκεφθήκαμε την αγορά, το Ρωμαϊκό αμφιθέατρο του 1^ου αιώνα, τον καθεδρικό Ναό και φωτογραφηθήκαμε στο περίφημο  ρολόϊ του ΤΣΕΣΤΕΡ που είναι αφιερωμένο στην Βασίλισσα Βικτωρία. Συνεχίσαμε με την επίσκεψή μας στην πόλη του ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ, τη γενέτειρα των ΜΠΗΤΛΣ. Περπατήσαμε στο λιμάνι , που θεωρείται η καρδιά της τουριστικής ζωής της πόλης με πάνω από 4 εκατομ. επισκέπτες ετησίως και είναι μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO και ψωνίσαμε σουβενίρ από το γήπεδο της περίφημης ομάδας του Λίβερπουλ.

Αρκετά κουρασμένοι αλλά και χαρούμενοι τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο μας και αφού δειπνήσαμε ξεκουραστήκαμε, για να συνεχίσουμε την επόμενη ημέρα, η οποία είχε πραγματικά πολλά να δούμε από την συναρπαστική Ουαλλική ενδοχώρα.

Πηγαίνοντας προς την πόλη ΚΟΝΓΟΥΙ μια από τις πιο όμορφες πόλεις αυτής της περιφέρειας , συναντήσαμε στο δρόμο τα απέραντα λιβάδια όπου έβοσκαν χιλιάδες πρόβατα που φαίνονταν από μακριά σαν άσπρες  πιτσιλιές επάνω σε πράσινο καμβά βγαλμένο από χέρι κάποιου ζωγράφου. Φωτογραφηθήκαμε στο ομώνυμο μεσαιωνικό κάστρο και στην κρεμαστή γέφυρα του TOMAS TELFORD που βρίσκεται στην είσοδο της πόλης. Περπατήσαμε στον Εθνικό Δρυμό (SNOWDONIA) μια μαγευτική περιοχή με τις υπέροχες λίμνες της, τα κάστρα και τα βραχώδη βουνά και στο Εθνικό Πάρκο BRECON BEACONS με τους καταρράκτες , τις σπηλιές και τα φαράγγια. Στο ΚΑΡΝΤΙΦ την πρωτεύουσα της Ουαλλίας , γεμάτη από μεσαιωνικά κάστρα και το Πανεπιστήμιο της πόλης  του οποίου θαυμάσαμε την καταπληκτική αρχιτεκτονική.

Στην πόλη του ΜΠΑΘ ένα πραγματικό κόσμημα Βρετανικής Γεωργιανής αρχιτεκτονικής, ξεναγηθήκαμε στην Ρωμαϊκή αυτή λουτρόπολη με τις φυσικές θερμές πηγές και είδαμε από κοντά το Αβαείο του ΜΠΑΘ και την γέφυρα ΠΟΥΤΛΙΝ.

Το βράδυ ξενύχτι σε παραδοσιακή ΠΑΜΠ της περιοχής .

Συνεχίζοντας την επόμενη ημέρα το οδοιπορικό μας , φθάσαμε στο ΕΧΕΤΕΡ, όπου επισκεφθήκαμε έναν από τους σπουδαιότερους Καθεδρικούς Ναούς της Μ. Βρετανίας με τις εκατοντάδες γλυπτές μορφές εξωτερικά , στον μακρύτερο μονοκόμματο γοτθικό θόλο στον κόσμο. Είδαμε το κοινόβιο των Βενεδικτίνων , το ΤΑΚΕΡΣ ΧΟΛ και το περίφημο ΓΚΙΛΝΤΧΟΛ, όπου και κάναμε μία βόλτα στην αγορά  HIGH STREET και από εκεί φύγαμε για το ακουστό ΠΛΥΜΟΥΘ, το γραφικό λιμάνι με την Βρετανική ναυτική ιστορία. Φωτογραφηθήκαμε  στο μνημείο της Αρμάδας και στη γραφική οδό ΒΑΡΜΠΙΚΑΝ του παλιού λιμανιού.

Ήδη έχουμε καλύψει 4 ημέρες από την εκδρομή μας και φτάνουμε την 5^η ημέρα στην πανέμορφη και πιο γραφική Κομητεία της Κορνουάλης με την παραθαλάσσια πόλη του SAINT  EVIS , καλοκαιρινό θέρετρο στις Νοτιοδυτικές ακτές της Αγγλίας. Εκεί είδαμε το φαινόμενο της  άμπωτης, με τα νερά τραβηγμένα τόσο μέσα που έβλεπες μόνο άμμο και τον κόσμο να πλατσουρίζει κάνοντας αμμόλουτρα και όχι μπάνιο. Τους αμέτρητους γλάρους να περπατούν και να πετούν δίπλα σου , και αλλοίμονο αν κρατούσες στο χέρι κάποιο σάντουιτς ή άλλο φαγώσιμο έκαναν εφόρμηση και στο άρπαζαν από το χέρι με κίνδυνο να σε τραυματίσουν με το ράμφος τους, διασκεδαστικό αλλά και επικίνδυνο.

Επόμενος σταθμός η πόλη ΜΑΡΑΖΙΟΝ με το ΣΑΙΝΤ ΜΑΙΚΛΣ ΜΑΟΥΝΤ,το νησάκι με το Νορμανδικό Αβαείο, ένα φρούριο και ένα μέγαρο το οποίο επισκεφθήκαμε περπατώντας. Στο ΣΑΙΝΤ ΟΣΤΕΛ την μεγαλύτερη πόλη της Κορνουάλης ξεναγηθήκαμε σε ένα παραδοσιακό ζυθοποιείο και δοκιμάσαμε διάφορες γεύσεις μπύρας (που πραγματικά εγώ τουλάχιστον δεν ήξερα ότι υπήρχαν) και πήραμε και το δώρο μας ό καθένας από ένα μπουκάλι μπύρας σε όποια γεύση προτιμούσε.

Το ταξίδι μας συνεχίζεται για Λονδίνο περνώντας από πανέμορφα χωριά και κοιλάδες και την φανταστική ακτογραμμή της Αγγλικής Ριβιέρας για να επισκεφθούμε το ΣΟΛΖΜΠΕΡΙ  εκεί που βρίσκεται ένας από τους πιο σημαντικούς προϊστορικούς αρχαιολογικούς χώρους , το ΣΤΟΟΥΝΧΕΝΤΖ, με τους γιγαντιαίους ογκόλιθους γαλαζόπετρας , φερμένους από το ΠΡΕΖΕΛΙ πριν από 4,5 χιλ. χρόνια. Οι ψαμμιτικοί αυτοί ογκόλιθοι που είναι 40 τόννων οι μεγαλύτεροι και 10 τόννων οι μικρότεροι, δεν έχει βρεθεί ακόμη πώς μεταφέρθηκαν από το ΠΡΈΖΕΛΙ που βρίσκεται χιλιόμετρα μακριά.

Φτάνοντας στο Λονδίνο, τακτοποίηση και ξεκούραση και το βράδυ βόλτα στο κέντρο της νυκτερινής διασκέδασης , με τα υπέροχα MUSICAL, τo SOHO, την CHINA TOWN, την LEICESTER SQUARE, τον  Tάμεση, τo BIG BEN, τo MILLENIUM BRIDGE  και  άλλα. Το πρωί ξενάγηση στην Πρωτεύουσα , στην περιοχή του ΟΥΕΣΤΜΙΝΣΤΕΡ με το επιβλητικό κτίριο του Κοινοβουλίου, την πλατεία TRALFAGAR, την Εθνική Πινακοθήκη , το ST JAMES PARK και τα Ανάκτορα του MΠAKIΓXAM.

Έχεις τόσα πράγματα να δεις και όλα αξιόλογα που δεν σου φτάνουν οι ημέρες. Οι περισσότεροι επισκέφθηκαν το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της MADAME  TISSAUD, άλλοι το Βρετανικό Μουσείο και άλλοι κάποια παράσταση από τις πολλές και αξιόλογες που παίζονταν στο Λονδίνο.

Και έφτασε η τελευταία ημέρα , που ήταν στη διάθεση του καθ΄ ενός μας  να την αξιοποιήσουμε κατά βούληση. Άλλοι  λοιπόν  την ξόδεψαν στα καταστήματα της Σλόουν Στρίτ  ή απόλαυσαν τον καφέ τους στο Κόβεν  Γκάρντεν ή στο Χαϊντ  Πάρκ  ή στο ζωολογικό κήπο ή σε ένα από τα δεκάδες μουσεία.

Αργά το βράδυ μεταφερθήκαμε στο Αεροδρόμιο του Χίθροου για την επιστροφή μας στην Αθήνα.

Φτάνοντας  χαιρετηθήκαμε, ευχόμενοι και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά για κάποιον άλλο προορισμό !!!!!

Το μέλος του Φ.Ο.Ν.Ι.

Φωτεινή Ιωάννου

Τώρα που καταπιάστηκα να γράψω αυτό το σημείωμα για το περιοδικό των τελευταίων μηνών της χρονιάς που φεύγει , είμαστε στην καρδιά του Καλοκαιριού. Το θερμόμετρο έχει πάρει τα ύψη και άθελά μου σκέπτομαι το φθινόπωρο και τον χειμώνα που θα  μας έλθουν.

Φθινόπωρο, χειμώνας. Αλήθεια τι εποχές και αυτές . Εμείς στον Φυσιολατρικό έχουμε ζήσει στις εποχές αυτές αμέτρητες στιγμές που πάντα τις αναπολούμε γιατί ποτέ δεν ξεχνάμε φθινοπωρινές εξορμήσεις και περπατήματα επάνω σε στρώματα από νοτισμένα κίτρινα φύλλα σε δρόμους , σε μονοπάτια σε γραφικές πολιτείες της πατρίδας μας

Πως μπορούμε να λησμονήσουμε στιγμές που ζήσαμε σε τοπία με χειμωνιάτικο φόντο , τα δέντρα , τα έλατα που φορτωμένα από χιόνι μας προκαλούσαν για παιχνίδια  . Πώς να ξεχάσουμε τις ώρες τις ατέλειωτες που κλειστήκαμε από το χιόνι και το καλαμπούρι με το οποίο αντιμετωπίζαμε πάντα τις δυσκολίες

Όλα αυτά τα ζήσαμε κοντά στον Φυσιολατρικό που πάντα φρόντιζε αλλά και φροντίζει να ξαναζούμε παρόμοιες στιγμές.

Τούτο το φυλλάδιο μας προσφέρει ιδέες  και προτάσεις για να ξαναζήσουμε παρόμοιες φθινοπωρινές και χειμωνιάτικες εξορμήσεις.

Ας το διαβάσουμε λοιπόν με προσοχή και ας ψάξουμε να βρούμε την πρόταση που θα μας προσφέρει ότι επιθυμούμε .

Τώρα ας ευχηθούμε λοιπόν να περάσουμε καλά τις καλοκαιρινές μας διακοπές , καλό φθινόπωρο και καλό χειμώνα πάντα μαζί και κοντά στον Φυσιολατρικό Νέας Ιωνίας.

Στέφανος Λιβέρης

5/6/2016

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος που έχει καθιερωθεί να εορτάζεται κάθε χρόνο την 5^η Ιουνίου, η Ομοσπονδία Φυσιολατρικών Ορειβατικών Εκδρομικών Συλλόγων  Ελλάδος (Ο.Φ.Ο.Ε.Σ.Ε.) πραγματοποίησε εκδήλωση – εορτή, στο Δέλφινο, ένα πανέμορφο, καταπράσινο, ονειρεμένο χωριουδάκι στην αγκαλιά της Οίτης σε υψόμετρο 550 m, πάνω από την κοιλάδα του Σπερχειού, με θέα τον κάμπο της Λαμίας.

Το παρών στην εκδήλωση αυτή έδωσαν  πολλά μέλη  των Φυσιολατρικών Σωματείων  της Αθήνας, του Πειραιά, της Αττικής, του Βόλου, Λιτόχωρου κ.λ.π.

Φυσικά από την εκδήλωση δεν έλειψε  και ο Φ.Ο.Ν.Ι. όπου παρευρέθη  οκταμελή αντιπροσωπεία από μέλη του Δ.Σ. και απλά μέλη του.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Έφορος Δημ. Σχέσεων και Εκδηλώσεων Κος Γ. Μηλιαράκης και εν συνεχεία ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κος Β. Κατσαντώνης, λαμβάνοντας το λόγο, αναφέρθηκε  στα  οικολογικά και περιβαλλοντικά προβλήματα.

Αναλυτικά αναφέρθηκε στα περιβαλλοντικά προβλήματα, όπου συγκαταλέγονται η περιβαλλοντική ρύπανση, η κλιματική αλλαγή, η τρύπα του όζοντος, η αποδάσωση, η ερημοποίηση, η εξαφάνιση βιολογικών ειδών, και φυσικά για την  καταστροφή των δασών όπου κάθε δευτερόλεπτο καταστρέφεται και ένα κομμάτι του «πνεύμονα» της Γης και το πρόβλημα επιδεινώνεται από τις συνεχείς πυρκαγιές. Και φυσικά από τη στιγμή που έγιναν αντιληπτά τα οικολογικά προβλήματα, οι προσπάθειες που ξεκίνησαν για την επίλυσή τους.

Το τέλος της εκδήλωσης έκλεισε με ένα μεγάλο γλέντι στην πανέμορφη Ελληνική ύπαιθρο. Όλοι ευχηθήκαμε να ξαναβρεθούμε να εορτάσουμε την ημέρα αυτή με τα προβλήματα του περιβάλλοντος να είναι τουλάχιστον λιγότερα, και η προστασία και ευαισθητοποίηση του κοινού να είναι μεγαλύτερη.

Είναι στο χέρι  μας.

Παναγιώτου Αγγελική

Ο Φυσιολατρικός Όμιλος Ν. Ιωνίας στις 19/3/2016, παρακολούθησε την παράσταση ¨Γυναίκες στα Χιόνια¨, στο Δημοτικό θέατρο  Ν. Ιωνίας, έργο του Αντ. & Κων. Κούφαλη, το οποίο σκηνοθέτησε ο γνωστός συντοπίτης σκηνοθέτης Ιωσήφ Πολυκάρπου.

Το έργο ήταν το χρονικό μιας παρέας γυναικών σ’ ένα χειμερινό θέρετρο, όπου η εκδρομή στα χιόνια δεν εξελίχθηκε όπως σχεδιάστηκε.

Μια πολύ ευχάριστη παράσταση, καλή σκηνοθεσία, καλές ερμηνείες, κείμενο με πολύ γέλιο αλλά και συγκίνηση. Μια παράσταση που  άξιζε να τη δούμε, γιατί αν μη τι άλλο περάσαμε υπέροχα.

Ευχαριστούμε πολύ τον Ιωσήφ Πολυκάρπου, και όλους τους συντελεστές του Θεάτρου για την υπέροχη παράσταση, και τον Φυσιολατρικό Όμιλο που φρόντισε να μας προσφέρει μια  ξέγνοιαστη βραδιά.

Παναγιώτου Αγγελική

Μέλος ΔΣ του Φ.Ο.Ν.Ι.

Κυριακή 10 Απριλίου. Εκδρομή του Φ.Ο.Ν.Ι. Πάμε  Άμφισσα. Συμπτωματικά αυτή την ημέρα γιορτάζεται πανηγυρικά η επέτειος της άλωσης του Κάστρου των Σαλώνων.

Φυσικά δεν το γνωρίζαμε, όταν  αποφασίσαμε την εκδρομή. Όμως περάσαμε υπέροχα, παρότι ο καιρός ήταν λίγο άστατος. Μια στάση στην αρχοντική Αράχωβα, για ένα καφέ και μια βόλτα στα όμορφα σοκάκια της, την υπέροχη θέα των βουνών, τον καθαρό αέρα, ανανεωθήκαμε πραγματικά και συνεχίσαμε για την  Άμφισσα, περνώντας από τους Δελφούς και αντικρίζοντας στο βάθος την όμορφη Ιτέα .

Στους πρόποδες της Γκιώνας, με τους απέραντους ελαιώνες, ξεπροβάλλει η Άμφισσα. Επισκεφθήκαμε τον Μητροπολιτικό Ναό στο κέντρο της πόλης με τις περίφημες τοιχογραφίες του Σπ. Παπαλουκά, το Αρχαιολογικό Μουσείο, με μεγάλη συλλογή αρχαίων και νέων νομισμάτων, καθώς και το εντυπωσιακό άγαλμα της Περσεφόνης από το αρχαίο Κάλλιο.

Περπατήσαμε τη παλιά συνοικία των βυρσοδεψών, τη φημισμένη Χάρμαινα, στην οποία από πολλών αιώνων ήταν συγκεντρωμένα όλα τα εργαστήρια που ασχολούνταν με την κατεργασία του δέρματος. Ερείπια σήμερα πολλά ταμπάκικα, αλλά  επισκεφθήκαμε ένα παλαιό βυρσοδεψείο το οποίο λειτουργεί ακόμη από βυρσοδέψη 4ης γενιάς, τη δημοτική πινακοθήκη στη συνοικία αυτή με τοιχογραφίες του Σπ. Παπαλουκά. Πάνω από τη σύγχρονη πόλη, δέσποζαν τα ερείπια του Κάστρου των Σαλώνων.

Φυσικά η ξενάγηση έγινε εθελοντικά από τον κύριο Καλλία, ντόπιο, με πολύ μεράκι  για τον τόπο του. Τελικώς μεσημεριανός προορισμός μας το  όμορφο Πολύδροσο του Παρνασσού. Γεύμα σε ταβέρνα της περιοχής, με μαγευτική θέα τον Παρνασσό. Η ώρα κύλισε ευχάριστα, και αργά το απόγευμα επιστρέψαμε στη Ν. Ιωνία, δίνοντας ραντεβού για την επόμενη εξόρμηση μας.

Από το μέλος του Δ.Σ. του Φ.Ο.Ν.Ι.

Αγγελική Παναγιώτου

Στις 9 και 10 Απριλίου αποφασίσαμε να γνωρίσουμε τις ομορφιές της Υπάτης, με το πεζοπορικό τμήμα του Ομίλου μας.

Ξεκινήσαμε λοιπόν με όρεξη για περπάτημα και αναγνωριστική διάθεση.

Φτάνοντας στην Υπάτη, μαγεύεσαι από τη φυσική ομορφιά της , τις βυζαντινές εκκλησίες, τις κρήνες, τα τρεχούμενα νερά, και τους καταρράκτες της. Το μάτι σου χάνεται στα πλανεμένα μονοπάτια όπου οι μάγισσες και οι νεράιδες σε προσκαλούν.

Ανηφορίζοντας,  θωρείς το Κάστρο με την κυρά του και την σπηλιά της Αρσαλής.

Αρχίζοντας λοιπόν και εμείς να την εξερευνήσουμε επισκεφθήκαμε πρώτα  το Βυζαντινό Μουσείο της,  για να θαυμάσουμε τα ψηφιδωτά δάπεδα, και τα ευρήματα που σε κάνουν να ταξιδεύεις στο χρόνο , καθώς αφορούν τους παλαιοχριστιανικούς και βυζαντινούς χρόνους.

Αφού τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο, είχαμε χρόνο για ένα ιαματικό λουτρό στο Υδροθεραπευτήριο, που είναι από τα πλέον τελειότερα και σύγχρονα Υδροθεραπευτήρια.

Αλλά δεν μπορείς να μείνεις μόνο στο χθες ενθυμούμενος το μουσείο. Ζεις και το σήμερα ταξιδεύοντας στις αίθουσες του Κακογιαννείου Αστεροσχολείου, το οποίο επισκεφθήκαμε και βρίσκεται αριστερά της πλατείας , και φτάνεις μέχρι τ’ αστέρια ρίχνοντας μόνο μια ματιά.

Πριν φτάσουμε στο Αστεροσχολείο , κατηφορίζοντας τα σοκάκια συναντήσαμε τον Ανδριάντα του Σπύρου Ματσούκα, εθναποστόλου και ποιητή.

Μετά τη χαλάρωση από τα λουτρά και  την βόλτα στ΄αστέρια, τι άλλο μένει; ΄Όπως το καταλάβατε. Μια γερή κρασοκατάνυξη με πλούσια μεζεδάκια. Να μην ξεχνάμε και το …στομάχι βρε αδελφέ!!!!!!

Το πρωί της Κυριακής , ξεκινήσαμε την πεζοπορία μας από το χωριό Καστανιά που βρίσκεται σε υψόμετρο 1050 μ. από την  πλατεία του χωριού και ανηφορίζοντας συναντήσαμε το ναό του Οσίου Αθανασίου του Μετεωρίτη. Μετά από έντονη ανάβαση φθάσαμε στην κορυφή του Πετρωτού (υψ. 1240 μ.). Όπου και να κοιτάξεις μαγεύεσαι θαυμάζοντας τη θέα. Αφού ξεκουραστήκαμε για λίγο αρχίσαμε να κατηφορίζουμε μέσα από το ελατόδασος, προς το οροπέδιο Ροδόκαλος. Περπατώντας συναντάς ένα παλιό μονοπάτι θαμμένο στα πλατάνια και στην πλούσια βλάστηση και καθώς διασχίζεις ένα πέτρινο γεφύρι φτάνεις στο ιστορικό Κάστρο, που από μια πανοραμική θέση επισκοπεί, εποπτεύει  και στέκει προστάτης της πόλης.

Απέναντι από το Κάστρο κοιτάζοντας την Οίτη, αντικρίζεις τη σπηλιά της Αρσαλής, μια σπηλιά που φαντάζει σαν μάτι Κύκλωπα που αγρυπνάει για το βασίλειό του.

Εξαιρετικά ευδιάθετοι και χαρούμενοι που εξερευνήσαμε την Υπάτη, αφού καλοφάγαμε το μεσημέρι και ήπιαμε τα καφεδάκια μας το απογευματάκι , με γεμάτες μπαταρίες πήραμε το δρόμο της επιστροφής για την Ν. Ιωνία.

Με φιλικούς  χαιρετισμούς                       

Χρήστος Ιωάννου

Πρόεδρος Φ.Ο.Ν.Ι.

Οι υπέροχες στιγμές που έζησα ήταν το φθινόπωρο του 2015 στη Δημητσάνα, πάνω σε ένα υπέροχο και πράσινο βουνό.

Τα πρόσωπα που ήταν μαζί μου και τα ήξερα ήταν ο κ. Αριστείδης και η κ. Γκέλλυ. Δεν τους ήξερα όλους γιατί ήταν η πρώτη μου εκδρομή με τον σύλλογο.

Το μέρος που είδα γύρω μου ήταν φανταστικό. Το τοπίο είχε πολλά και διάφορα χρώματα που έβγαζε η ιδία η φύση. Μερικοί δρόμοι γλιστρούσαν αρκετά και για αυτό έπρεπε να προσέχω πολύ. Υπήρχαν και σκιερά μέρη όπου έκανε πολύ κρύο. Ήταν πολύ όμορφα. Αλλά υπήρχαν και στενοί δρόμοι όπου ήταν πολύ επικίνδυνα. Άκουσα ποτάμια, το νερό να τρέχει από τους καταρράκτες, και τα πουλάκια να κελαηδούν γλυκά. Μύρισα πολύ όμορφα λουλούδια και πολλά δέντρα.

Εκεί πεζοπορήσαμε 5 ώρες και στο τέλος αφού τα πόδια μου είχαν κουραστεί λίγο, πήγα και τα έβαλα μέσα σε ένα κρύο ποτάμι κάτω από μια γέφυρα. Τότε τα πόδια μου ήταν καλύτερα.

Σκέφτηκα να πεζοπορήσω πολλές φορές ακόμα γιατί μου άρεσε πολύ!!!!!! Τα συναισθήματα μου ήταν χαρά και λίγη κούραση.

Ευχαριστώ πολύ!!!!!!!!!!!

Από την Δήμητρα Αντωνοπούλου

Τετάρτη τάξη Δημοτικού

Τη Δευτέρα στις 27 Ιουνίου το βράδυ ο Φυσιολατρικός Όμιλος Ν. Ιωνία, γιόρτασε στα γραφεία του, με παρουσία αρκετών μελών του, το τέλος της χειμερινής περιόδου των εκδρομών και των εκδηλώσεων. Προηγήθηκε χαιρετισμός του Προέδρου ο οποίος ευχήθηκε σε όλους καλό καλοκαίρι και στο επανιδείν τον Σεπτέμβριο με καινούργιο πλούσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων.

Τριήμερο Αγίου Πνεύματος του 2016. Το καλοκαίρι ήδη έχει μπει για τα καλά. Πολλοί έχουν  αρχίσει να επισκέπτονται τις παραλίες. Εμείς είπαμε να κάνουμε μια βουτιά δροσιάς, στην άγρια ομορφιά της φύσης, στην καρδιά της Πίνδου, να  αναπνεύσουμε το οξυγόνο που μας λείπει, να απολαύσουμε τα όμορφα ολοσκέπαστα  από έλατα  χωριά  του μαγευτικού Ασπροποτάμου.

Πρώτη μας στάση τα Καμένα Βούρλα για ένα γρήγορο πρωινό καφέ , και συνεχίζουμε την πορεία μας για τους μαγικούς βράχους των Μετεώρων, το  δεύτερο σημαντικό μοναστικό συγκρότημα στην Ελλάδα, οι άσβηστοι φάροι της ορθοδοξίας.

Επιλέξαμε να επισκεφθούμε τη Μονή Αγ. Στεφάνου, το μοναστήρι που ανεβαίνεις  χωρίς σκαλιά. Η θέα από τον εξώστη της μονής είναι μαγευτική. Στα πόδια του βράχου, απλώνεται η πόλη της Καλαμπάκας, με τον Πηνειό ποταμό να ρέει στο βάθος. Είναι πολύ προσεγμένο και έχει υπέροχο εσωτερικό με εντυπωσιακές αγιογραφίες. Χώροι τεράστιοι και υπερβολικά καλά συντηρημένοι. Οι τοι­χο­γρα­φί­ες του, πολύ καλά συν­τη­ρη­μέ­νες. Στην πα­λαι­ά τρά­πε­ζα, πού έ­χει μετατραπεί σε μου­σεί­ο, εί­ναι ε­κτε­θει­μέ­να για τούς ε­πι­σκέ­πτες τα α­ξι­ο­λο­γό­τε­ρα κει­μή­λια της Μονής, ό­πως  με­τα­βυ­ζαν­τι­νές ει­κό­νες, χρυ­σο­κέν­τη­τα άμ­φια , ξυ­λό­γλυ­πτοι και αρ­γυ­ρό­δε­τοι σταυ­ροί,  δισκοπότηρα, θυ­μι­α­τή­ρια κ.α.. Εν­τυ­πω­σια­κός  εί­ναι και ὁ χρυ­σο­κέν­τη­τος ε­πι­τά­φιος του 1857.

Μετά την ξενάγηση – επίσκεψη – προσκύνημα, γευματίσαμε στο Καστράκι, και συνεχίσαμε την πορεία μας για τη Καλλιρόη, ορεινό χωριό της Πίνδου, μια καταπληκτική διαδρομή  ώσπου να φθάσουμε  στο ξενοδοχείο μας, όπου  και θα διανυκτερεύαμε.

Η τοποθεσία ήταν πανέμορφη. Το πράσινο κυριαρχούσε παντού. Μια βραδινή βόλτα στο χωριό, στην μικρή πλατεία όπου βρίσκεται ο ναός της Κοιμ .Θεοτόκου με το παλαιό καμπαναριό, είχες την εμπειρία να απολαύσεις την ήσυχη ομορφάδα του χωριού.

Η επόμενη ημέρα ήταν αφιερωμένη στο ορεινό χωριό των Τρικάλων τα Δολιανά, για να γνωρίσουμε από κοντά την όμορφη εκκλησία του Τιμίου Σταυρού που διαθέτει 13 τρούλους και χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Εκεί βέβαια, στον καθαρό και προσεγμένο αυλόγυρο βγάλαμε τις αναμνηστικές φωτογραφίες μας, αλλά δυστυχώς δεν μπορέσαμε να  δούμε πως είναι εσωτερικά  ο ναός.

Στο λαογραφικό Μουσείο της Κρανιάς, το παλιό σχολείο φτιαγμένο με σεβασμό και έμπνευση, μεράκι και αγάπη, μας γύρισε στο ωραίο παρελθόν. Στο χώρο αυτό  αναβιώνει η παράδοση όλης της περιοχής. Η Κρανιώτικη υφαντική τέχνη, δείγματα γυναικείας και ανδρικής ενδυμασίας , αργαλειό, νυφικό κρεβάτι, καθώς και μεγάλο φωτογραφικό αρχείο.

Μετά από αυτή την ομορφιά, ακολούθησε  το γεύμα μας στην τοποθεσία «Τρία Ποτάμια» δίπλα στον Ασπροπόταμο. Τα χαλιά στο χώμα, δίπλα να κυλά το γάργαρο νερό του ποταμού, και όλοι μαζί  απολαμβάναμε την ομορφιά της φύσης τρώγοντας, πίνοντας, τραγουδώντας και  χορεύοντας.

Στο χωριό Χαλίκι, στην πλατεία του χωριού απολαύσαμε τον καφέ μας, και γεμάτοι από τις ομορφιές της φύσης κουρασμένοι επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.

Η τελευταία ημέρα είχε άλλη ομορφιά. Τι να πρωτοδείς και τι να θαυμάσεις;  Λίγα χιλιόμετρα από την τοποθεσία «Τρία Ποτάμια», συναντάμε το όμορφο χωριό Μηλιά, την Πολυθέα, την Αγ. Παρασκευή, το Νεραιδοχώρι, το πανέμορφο Περτούλι. Διαδρομή πανέμορφη, αξέχαστη. Στην Ελάτη σταματήσαμε για γεύμα, και για αγορές τοπικών προϊόντων.

Αφήνοντας πίσω τόσες ομορφιές και χαρούμενοι για το ευχάριστο τριήμερο, φθάσαμε στη Ν. Ιωνία.

Ευχηθήκαμε Καλό Καλοκαίρι και ραντεβού τον Σεπτέμβρη για νέες αποδράσεις.

Παναγιώτου Αγγελική

Ο Φυσιολατρικός φέτος αποφάσισε να περάσει με όσα μέλη του επιθυμούσαν, το Πάσχα στο νησί της Αποκάλυψης, στην Ιερουσαλήμ του Αιγαίου, στον ιδανικότερο προορισμό για τις γιορτές του Πάσχα, στο νησί με την μεγαλύτερη και ιδιαίτερη παράδοση, πού αλλού…….., στην ΠΑΤΜΟ.

Μεγάλη Τετάρτη

Στις 27 Απριλίου στις 7 μ.μ. ξεκίνησε το πλοίο για το πολυπόθητο ταξίδι μας. Όλα τα πρόσωπα χαμογελαστά περιμέναμε με ανυπομονησία την ώρα της άφιξής μας στο νησί.

Φτάσαμε μετά από 7 ώρες στο λιμάνι της Πάτμου, την Σκάλα. Το ξενοδοχείο μας απείχε 150 μέτρα από την αποβάθρα.

Μια αψίδα από λουλούδια στην είσοδο του ξενοδοχείου που προϊδεάζει τον επισκέπτη για την αρχοντιά και την ευγενική αύρα που αποπνέει ο χώρος. Η εικόνα της φωτισμένης πισίνας και του μπαρ περιγράφει με ακρίβεια τη γαλήνια ατμόσφαιρα. Σύγχρονες ανέσεις, πλούσιος εξοπλισμός και ανθρώπινη ζεστασιά είναι κάποια από τα θέλγητρά του. Πήραμε τα κλειδιά μας και ολοταχώς για ύπνο γιατί το πρωί μας περιμένει η “περιπέτεια” για το Ορθόδοξο προσκύνημα με τη διατήρηση των θρησκευτικών παραδόσεων και τελετών.

Μεγάλη Πέμπτη

Εγερτήριο, πρωινό και αναχωρούμε για την πλατεία της  Χώρας όπου θα παρακολουθήσουμε την Τελετή του Νιπτήρος.

Είναι ένα γεγονός που γίνεται μόνο στην Πάτμο και στα Ιεροσόλυμα.  Η αναπαράσταση αυτή, μια εικονική σκηνή, είναι μια τελετή, που κλείνει μέσα της πολλή μεγαλοπρέπεια, θρησκευτικότητα και μαζί γραφικότητα.

Μετά την τελετή περπατήσαμε στον Μεσαιωνικό οικισμό της Χώρας, επισκεφθήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο, το παλαιότερο κτίσμα της Χώρας, μετά από την Μονή, το Αρχοντικό Σημαντήρη. Κτισμένο το 1625 από Σμυρνιούς τεχνίτες και είναι χαρακτηριστικό πατινιώτικο διώροφο αρχοντικό, που λειτουργεί σήμερα ως λαογραφικό μουσείο. Σπίτι-μουσείο, και η ξενάγηση γίνεται από την όγδοης γενιάς ιδιοκτήτριά του, κυρία Μορφούσα Σημαντήρη, η οποία ζωντανεύει τα αντικείμενα με ιστορίες από το παρελθόν και ανέκδοτα ως προς την απόκτηση και χρήση τους.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο μας, στη Σκάλα, ξεκούραση και το βράδυ στην εκκλησία όπου παρακολουθήσαμε τα 12 Ευαγγέλια.

Μεγάλη Παρασκευή

Μετά από το πρωινό, παίρνουμε το λεωφορείο  με πρώτο σταθμό μας την Ιερά Μονή Ευαγγελισμού, το μεγαλύτερο γυναικείο Μοναστήρι του νησιού, βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού και έχει εκπληκτική θέα προς τον κόλπο των Κήπων, αφού είναι χτισμένη στην άκρη του βράχου.

Σήμερα η κύρια δραστηριότητα της Μονής είναι η κεντητική με την περιβόητη Πατινιώτικη βελονιά, η οποία λέγεται πως διατηρείται από την εποχή του Βυζαντίου. Άλλες ασχολίες είναι η κηπουρική και η μελισσοκομία, ενώ η Μονή αναπτύσσει μεγάλη φιλανθρωπική δραστηριότητα.

Θαμπωμένοι από το κάλλος και την ιερότητα της Μονής Ευαγγελισμού, προχωρούμε προς την Ιστορική Μονή, το Καστρομονάστηρο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, με το μουσειακό σκευοφυλάκιο, τις Βυζαντινές εικόνες  και τα ιερά κειμήλια.

Πηγαίνουμε πρώτα στο Ιερό Σπήλαιο όπου ο Ευαγγελιστής Ιωάννης  με βοηθό τον μαθητή του Πρόχορο συνέγραψε την Αποκάλυψη. Λέγεται ότι εκεί ακούστηκε η φωνή του Θεού που του είπε «Ότι βλέπεις, ότι ακούς και ότι αισθάνεσαι να το καταγράφεις».

Στο Παρεκκλήσι της Αγίας Άννας παρακολουθήσαμε την Τελετή και τη Λειτουργία της Αποκαθήλωσης. Ήταν μια εμπειρία που την αισθανθήκαμε πρώτη φορά. Ατμόσφαιρα άκρως κατανυκτική, η πίστη εδώ ξαναβρίσκει το νοήμα της στα λόγια του Ιωάννη.

Το Καστρομονάστηρο, η Ιερά Μονή του Ιωάννη του Προδρόμου στέκεται σαν κορώνα στην κορυφή του λόγου στο ψηλότερο σημείο της Χώρας και θυμίζει βυζαντινό κάστρο. Υπάρχουν παρεκκλήσια, κελιά, αποθήκες, το Σκευοφυλάκιο, η βιβλιοθήκη, το μουσείο, που απαρτίζουν ένα Μοναστηριακό συγκρότημα απαράμιλλου κάλλους. Υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο με πατριαρχικό Έξαρχο τον ηγούμενο να έχει ειδικά προνόμια.

Επιστρέφουμε για μεσημέρι στη Σκάλα, ξεκουραζόμαστε στο ξενοδοχείο μας και νωρίς το απόγευμα σκορπιζόμαστε, άλλοι στις διάφορες εκκλησίες για την παρακολούθησης της λειτουργίας και άλλοι στην πλατεία να πάρουν θέσεις για την παρακολούθηση  της χαρακτηριστικής συνάντησης και των τριών  Επιταφίων.

Μεγάλο Σάββατο:

Πού θα πάμε; Πού αλλού στους Λειψούς.

Η θάλασσα λάδι και εμείς στο καραβάκι για τους Λειψούς. Μαζί μας και ο ξεναγός μας, λέγοντας μας διάφορα κατατοπιστικά για το νησί.

Όμορφο και αυθεντικό μικρό νησί με λευκά ασβεστωμένα σπίτια και διάσπαρτα εκκλησάκια. Προσκύνημα στην Παναγία του Χάρου με την μοναδική εικόνα στην Ελλάδα όπου η Παναγία δεν κρατά το Θείο βρέφος, αλλά τον Εσταυρωμένο Χριστό. Δίπλα από την εκκλησία υπήρχε ένα μικρό Εκκλησιαστικό και Λαογραφικό Μουσείο, το οποίο και επισκεφθήκαμε.

Από εκεί χωριστήκαμε, άλλοι έκαναν μπάνιο στις ωραιότατες παραλίες του νησιού και άλλοι περπάτησαν τα όμορφα σοκάκια του. Γευτήκαμε από κάποιο φούρνο τις τυρόπιττες και τα τοπικά γλυκά και φάγαμε τις ωραίες ψαροποικιλίες.

Ακριβείς στο ραντεβού μας, στις 14.00 παίρνουμε το καραβάκι της επιστροφής.

Ξεκούραση στο ξενοδοχείο μας και το βράδυ στην εκκλησία παρακολουθήσαμε την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία και ακούσαμε το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ. Καμπάνες κτυπούσαν δυνατά και χαρμόσυνα και τα βεγγαλικά έδιναν και έπαιρναν, με τα φανταστικά σχέδια τους να φωτίζουν ψηλά τον ουρανό.

Μόλις ακούστηκε το Δεύτε Λάβετε Φως όλοι τρέξαμε με τις λαμπάδες μας να πάρουμε το φως από το χέρι του παπά και μετά το Χριστός Ανέστη ακολούθησε το Φιλί της Αγάπης και ευχές.

Αργότερα πήγαμε σε ταβέρνα της περιοχής για το Αναστάσιμο τραπέζι, με μαγειρίτσα, κόκκινα αυγά και διάφορα άλλα εδέσματα. Τσουγκρίσαμε τα αυγά μας, ευχηθήκαμε μεταξύ μας χρόνια πολλά και σιγά – σιγά αποσυρθήκαμε γιατί η αυριανή μέρα είχε πολλές εκπλήξεις και μας ήθελε ξεκούραστους.

Κυριακή του Πάσχα

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Πρωινό με πλούσιο  μπουφέ και περίπατος στην εορταστική ατμόσφαιρα της παραλίας της Σκάλας, μέχρι τις 12 το μεσημέρι όπου πήγαμε στην ταβέρνα για το Πασχαλιάτικο τραπέζι.

Εορταστικά στολισμένα τα τραπέζια με όλων των ειδών τα καλούδια. Πρώτα ήπιαμε τα ούζα και τα τσίπουρά μας και μετά αρχίσαμε το φαγητό. Έξω ψήνονταν τα αρνιά στις σούβλες, το κοντοσούβλι και το κοκορέτσι. Η όρεξη μας πολύ καλή και το πατινιώτικο  κρασί μας έφερε σε μεγάλο κέφι. Η ορχήστρα έπαιζε στους ρυθμούς του κεφιού μας, δημοτικά, χασαποσέρβικα και όχι μόνο. Και ο Φυσιολατρικός, όπως πάντα έδωσε το παρόν, παρασύροντας και τους άλλους θαμώνες σε ένα ξέφρενο χορό. Κάποια στιγμή όμως έπρεπε να φύγουμε γιατί μας περίμενε το άλλο γλέντι στη Σκάλα, γλέντι για τη γιορτή της Αγάπης.

Τραπέζια στρωμένα, στην πλατεία, με αυγά, με διάφορα τοπικά εδέσματα και κανάτες με κρασί μοιραζόντουσαν στον κόσμο που κατέκλυσε όλη την πλατεία. Το ένα τραπέζι ήταν για μας, για το Φυσιολατρικό. Μετά από λίγο άνοιξε τη γιορτή ο Δήμαρχος, με μια σύντομη ομιλία και μετά άρχισαν τα τοπικά χορευτικά. Το ένα καλύτερο από το άλλο. Στο τέλος ήρθε και η σειρά των παρευρισκομένων να χορέψουν και πρώτοι και καλλίτεροι οι φυσιολάτρες. Αργά το βράδυ το διαλύσαμε και μαζευτήκαμε στο ξενοδοχείο μας, τελευταίο βράδυ, κουβεντούλα και ο καθένας έλεγε τις εντυπώσεις του.

Δευτέρα του Πάσχα – επιστροφή

Μέρα επιστροφής και γιορτινή συνάμα, του Αγίου Γεωργίου. Οι εορτάζοντες φρόντισαν να μας κεράσουν τα πατινιώτικα γλυκά.

Ο καιρός ήταν μελαγχολικός, ίσως γιατί δεν ήθελε να φύγουμε, αλλά και εμείς το ίδιο, άσχημο πράγμα η επιστροφή ιδίως όταν έχεις περάσει τόσο καλά. Το πλοίο ήρθε στην ώρα του και φύγαμε για τον Πειραιά. Με τη βοήθεια του Θεού γυρίσαμε όλοι γεροί  χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.

Η Πάτμος είναι τόσο όμορφη και εντυπωσιακή και αυτό οφείλεται όχι στην απαράμιλλη ομορφιά της και στο γραφικό τοπίο, αλλά και στο έμψυχο υλικό της, τους κατοίκους της. Χαμογελαστοί, χαρούμενοι, καλοκάγαθοι, ευγενικοί, φιλόξενοι, εξυπηρετικοί. Πώς να φύγεις μετά από έξι μέρες από αυτό το τόπο και τους ανθρώπους του χωρίς να στεναχωρηθείς. Δώσαμε όλοι μας την υπόσχεση ότι θα ξαναπάμε και όχι μόνο, πρέπει και όσοι δεν έχουν πάει να το τολμήσουν, ιδίως τις Πασχαλινές μέρες γιατί η έντονη θρησκευτική και ιερή ατμόσφαιρα είναι διάχυτη σε όλο το νησί και τονίζεται περισσότερο και από την παρουσία των μοναστηριών και εκκλησιών που είναι διασκορπισμένα στο νησί.

            “Όταν βρεθείς στην Πάτμο, όποια εποχή, όποιος και αν είσαι, νιώθεις αμέσως πως πατάς σε τόπο ιερό, σε χώρο μυστηρίου. Χωρίς να το καταλάβεις θα λύσεις, όπως ο Μωυσής, τον ιμάντα των υποδημάτων σου, για να περπατήσεις ελεύθερος από καθετί που σε βαραίνει. Το μικρό αυτό νησί, το άσημο στην αρχαιότητα διάλεξε η Θεία Πρόνοια και το ευλόγησε ξέχωρα από όλα τα νησιά της Μεσογείου, και η ευλογία αυτή ακτινοβολεί αδιάκοπα επί 19 αιώνες, από τη συγγραφή της Ιεράς Αποκάλυψης….”

Καίτη Ευκλείδου

Έφορος Πολιτιστικών – Δημοσίων Σχέσεων ΦΟΝΙ

Αρχηγός Εκδρομής